Γιώργος #Ρωμανός: Το κράτος της #Μεταπολίτευσης σκοτώνει τους πολίτες του

 

    Γιώργος #Ρωμανός

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

 

Το κράτος της #Μεταπολίτευσης σκοτώνει τους πολίτες του

 

Τα πρώτα 27(!) χρόνια –από τα 50 της Μεταπολίτευσης, μετά το 1974– ο Ενιαίος Κυβερνητισμός[1] επέτρεψε και ενθάρρυνε την πολιτική Τρομοκρατία, ως το 2002. Τα κόμματα που τον απαρτίζουν διοικούν μέχρι σήμερα έχοντας απόλυτη συμφωνία σε όλα τα μεγάλα θέματα πολιτικής που καταστρέφουν την χώρα μας: «Πρέσπες», Βίαιος εποικισμός Ελλάδος, Ενδοτισμός σε Τουρκία-ΑΟΖ, Κορονοϊός κ.π.α. Ταυτόχρονα, το Κράτος αυτού του Κυβερνητισμού σκοτώνει τους πολίτες του, μέσα από πάγια εγκληματική αποδιοργάνωση και φονικές παραλήψεις των πολιτικών και στρατιωτικών υπηρεσιών του.

Τα δύο πρόσφατα κείμενά μου, με τίτλους:

«Ο Ενιαίος Κυβερνητισμός σκοτώνει επί 50 χρόνια Μεταπολίτευσης αντι-Δημοκρατία, Διαφθορά, Κλεπτοκρατία, Αίμα[2]» και

«Πενήντα χρόνια Μεταπολίτευση αίματος και θανάτου. Από την Τρομοκρατία στο έγκλημα των τρένων^[3]», είναι πασιφανές τι περιλάμβαναν.

Εκείνο που έχει τεράστια σημασία στο εθνικό έγκλημα των τρένων είναι, δυστυχώς, το ότι αποτελεί μόνο ένα… αιματηρό σημείο… στο γενικό πλαίσιο του θανάτου της Μεταπολίτευσης.

 

Οι πυρκαγιές επιλεκτικά –με έμφαση στα ανθρώπινα θύματα

 

Ξεχωριστός τομέας στην εν γένει, εγκληματικού αποτελέσματος, δράση του Κράτους ήταν/είναι οι πυρκαγιές, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οφείλονται σε εμπρησμούς για οικοπεδοποίηση ή ήταν/είναι έργο ξένων πρακτόρων –όπως το 2007.

Ενδεικτικά: την περίοδο 1993-2022, το Κράτος κήρυξε αμέσως αναδασωτέα μόνο το 12% των καμένων εκτάσεων. Στην Αττική, 1980-1995, χτίστηκαν περισσότερα από 30.000 αυθαίρετα. Τα τελευταία χρόνια στήνονται συστηματικά ανεμογεννήτριες οι οποίες αποδεδειγμένα είναι ακατάλληλες ενεργειακά και επιβλαβείς για το περιβάλλον, ως μη ανακυκλώσιμα, ρυπογόνα υλικά.

 

1981. Πυρκαγιά Κηφισιάς. 2 νεκροί, 30 τραυματίες.

1982. Πυρκαγιές σε Διόνυσο, Πεντέλη, Εκάλη, Πικέρμι, Γέρακα, Μαραθώνα. 2 νεκροί, πολλοί τραυματίες.

14 Αυγούστου, 1985. Πυρκαγιές στον Νομό Καβάλας –και τη Θάσο. Νεκροί –άγνωστος αριθμός.

1990-2022. Αλλεπάλληλες Πυρκαγιές σε: Ηλεία, Εύβοια, Λακωνία, Λάρισα, Αττική, Φθιώτιδα, Έβρο, Κορινθία, Μεσσηνία, Αρκαδία, Αχαΐα, Σάμο, Δωδεκάνησα, και δεκάδες ακόμη από τον νομό Ιωαννίνων μέχρι Διδυμότειχο, με νεκρούς. Οι πυρκαγιές μόνο στην Ηλεία, το 2007, ήταν οι πιο καταστροφικές στην Ευρώπη και ξεπέρασαν τα 2.6 εκατομμύρια στρέμματα, ενώ οι νεκροί έφτασαν τους 84.

 

Πυρκαγιές σε δάση. Ενδεικτικά, μετά το 1973-74

Η σύγκριση των αριθμών αποδεικνύει το συνεχές έγκλημα και την διαφθορά:

1973,          610 πυρκαγιές,            195.000 στρέμματα.

1977,          1.253 πυρκαγιές,         537.630 στρέμματα.

1985,          1.442 πυρκαγιές,         1.054.500 στρέμματα.

2000,          2.581 πυρκαγιές,         1.450.330 στρέμματα.

2007,          1983 πυρκαγιές,          2.257.340 στρέμματα.

 

      Το Κράτος σκοτώνει με πολλούς τρόπους

 

10 Ιανουαρίου, 1991. Ολοσχερής εμπρησμός με μολότοφ από «Γνωστούς Άγνωστους», εν μέσω διαδηλώσεων, του πολυκαταστήματος Κ. Μαρούσης, Πανεπιστημίου–Θεμιστοκλέους. 4 νεκροί.

5 Φεβρουαρίου, 1991. Αεροπλάνο C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας συντρίβεται στο όρος Όθρυς: 63 νεκροί, 58 σμηνίτες και τα πέντε μέλη του πληρώματος.

17 Δεκεμβρίου, 1997. Το ουκρανικό αεροσκάφος Γιάκοβλεφ ΥΑΚ-42, συντρίβεται στα Πιέρια όρη: 72 νεκροί –όλοι οι επιβαίνοντες. Το αεροπλάνο αναζητείται επί 4 ημέρες. Μία ώρα πριν το εντοπίσουν, στις 21 Δεκεμβρίου, 1997, συντρίβεται στο όρος Πάστρα (βορείως Οινόης), ένα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας το οποίο συμμετείχε στην αναζήτηση: 5 νεκροί –όλα τα μέλη του πληρώματος. Για την συντριβή του Γιάκοβλεφ μετά από δικαστικές παλινωδίες καταδικάστηκαν, τελικά, σε 5ετή φυλάκιση 2 Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας. Μέχρι το 1998 το Αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης ΔΕΝ είχε Ραντάρ Προσέγγισης.

7 Σεπτεμβρίου, 1999. Σεισμός Πάρνηθας. Κατάρρευση εργοστασίου «Ρικομέξ»: 39 νεκροί -εργαζόμενοι του εργοστασίου. Συνολικά από τον σεισμό 145 νεκροί, 2.000 τραυματίες, άγνωστος αριθμός αναπήρων.

14 Σεπτεμβρίου, 1999. Το κυβερνητικό αεροπλάνο Falcon πέφτει σε συνεχόμενα κενά αέρος. Σκοτώνονται ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Γιάννος Κρανιδιώτης, ο γιος του, υπηρεσιακοί παράγοντες και δημοσιογράφοι: 6 νεκροί από τους 13 συνολικά επιβαίνοντες.

4 Οκτωβρίου, 1999. Τροχαίο δυστύχημα στα Τέμπη: 6 νεκροί, οπαδοί του ΠΑΟΚ.

26 Σεπτεμβρίου, 2000. Ναυάγιο του (Ε/Γ-Ο/Γ) ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ, ανοικτά της Πάρου: 81 νεκροί.

13 Απριλίου, 2003. Τροχαίο δυστύχημα στη κοιλάδα των Τεμπών. 21 μαθητές νεκροί.

27 Σεπτεμβρίου, 2004. Τροχαίο στο Ασπρονέρι, του χρονίως δολοφονικού «Πετάλου του Μαλιακού»: 7 νεκροί μαθητές Λυκείου.

6 Δεκεμβρίου, 2008. Δολοφονείται στα Εξάρχεια ο 15χρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα.  

7 έως 10 Δεκεμβρίου, 2008. Μεγάλες πορείες διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα, καταλήψεις σχολείων, αποχή, σοβαρά επεισόδια, πρωτοφανείς καταστροφές σε δημόσια κτίρια, τράπεζες, εμπορικά καταστήματα, μνημεία και αυτοκίνητα. Το ΕΒΕΑ εκτίμησε πως οι ζημίες μόνο στην Αθήνα ξεπέρασαν τα 50 εκατομμύρια ευρώ. Τότε κυβέρνηση: Κ. Καραμανλή, του Β΄, και πρόεδρος «Δημοκρατίας» το επιφανές στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Κάρολος Παπούλιας. Μέσα στο χάος της κυβερνητικής ανικανότητας να προστατευτεί η ζωή και οι περιουσίες των πολιτών, υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους, ο πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας, υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος όμως κατόπιν εκρίθη από τον Ενιαίο Κυβερνητισμό «κατάλληλος για Πρόεδρος Δημοκρατίας», και ο υφυπουργός του Παναγιώτης Χηνοφώτης. Οι παραιτήσεις δεν έγιναν δεκτές!

5 Μαΐου, 2010. Δολοφονικός ολοσχερής εμπρησμός με βόμβες μολότοφ από κουκουλοφόρους «Γνωστούς Άγνωστους» της τράπεζας Marfin: 3 νεκροί, εκ των οποίων μία έγκυος 4 μηνών και 21 τραυματίες.

13 Μαΐου, 2017. Σιδηροδρομικό δυστύχημα, εκτροχιασμός, στο Άδενδρο Θεσσαλονίκης: 3 νεκροί.

15 Νοεμβρίου, 2017. Πλημμύρες σε Δυτική Αττική, Μάνδρα, Νέα Πέραμο, Μαγούλα, Ελευσίνα: 24 νεκροί, τεράστιες υλικές καταστροφές.

23 Ιουλίου, 2018. Πυρκαγιές στο Μάτι και την Κινέτα. 102 νεκροί, (ή 104…), εκ των οποίων 11 παιδιά. Το μικρότερο μόλις έξι μηνών. Τεράστιες υλικές καταστροφές.

18 Φεβρουαρίου, 2022. Πυρκαγιά και ολοσχερής καταστροφή του Ε/Ο Euroferry Olympia, ανοικτά της Κέρκυρας: 12 (ή 13;) νεκροί.

2003-2023. Ένα έγκλημα σοβεί! Δεν υπάρχουν Ραντάρ Προσέγγισης-Αναχώρησης πολιτικών σκαφών στα στρατιωτικά αεροδρόμια Ανδραβίδας, Τανάγρας, Σούδας, από τα οποία διέρχονται χιλιάδες πτήσεις τον χρόνο. Στις 10/1/2008 ο τότε υπουργός Μεταφορών, Κ. Χατζηδάκης, υπέγραψε Σύμβαση ύψους 20.500.000 ευρώ, για 2 Ραντάρ, σε Ανδραβίδα, Τανάγρα. Έκτοτε αγνοείται η εξέλιξη του θέματος.

2020-2023. Κορονοϊός και «Ενέσιμα φάρμακα». Κατ’ ελάχιστον 36.283 νεκροί, βάσει του Worldometer.info. Οι νεκροί είναι δυσανάλογα πολλοί σε σχέση με άλλες χώρες. Καμία δικαστική έρευνα δεν διεξάγεται, ενώ καθημερινά τα σχετικά στοιχεία εξαφανίζονται από τις στατιστικές κρατικές υπηρεσίες. Οι κορυφαίοι υπεύθυνοι που έλεγαν, 20/1/2020, ότι «ο Κορονοϊός της Γιουχάν δεν κολλάει επειδή Ελλάδα και Κίνα ΔΕΝ έχουν απευθείας αεροπορικές συγκοινωνίες» δεν διώχθηκαν ποτέ. Ούτε καν αυτοί…

10 Μαρτίου, 2023. Ο πρόεδρος της Ένωσης Ηλεκτρονικών Μηχανικών Ασφάλειας Εναέριας Κυκλοφορίας της ΥΠΑ, Κώστας Κανδεράκης, υποβάλει αναφορά: «είναι ανενεργό εδώ και δύο χρόνια το ραντάρ Ατταβύρου στη Ρόδο». Ραντάρ και 4 κεραίες κάηκαν ολοσχερώς σε εξιχνιασθέν σαμποτάζ, το 2021. Σήμερα το Διεθνές Αεροδρόμιο της Ρόδου καλύπτεται από τα ραντάρ Καρπάθου και Κύπρου με άγνωστες επιπτώσεις σε περίπτωση βλάβης τους.

 

Το πρόσφατο εθνικό έγκλημα των τρένων, 28/2/2023, με τους 57 (μέχρι στιγμής) νεκρούς, απέδειξε πως το κράτος της Μεταπολίτευσης συνεχίζει και θα συνεχίζει να σκοτώνει τους πολίτες του. Συνένοχοι του Ενιαίου Κυβερνητισμού είναι οι ψηφοφόροι του που με την ψήφο τους οδηγούν τη χώρα σε νέες συμφορές.

Το δόκανο της Μεταπολίτευσης έχει κλείσει και δεν θα ανοίξει μέχρι οι ψηφοφόροι θύτες να μετανοήσουν στην κάλπη. Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.

---

[1] Γιώργος Ρωμανός: «Ο Ενιαίος Κυβερνητισμός σκοτώνει επί 50 χρόνια Μεταπολίτευσης: αντι-Δημοκρατία, Διαφθορά, Κλεπτοκρατία, Αίμα», https://romanosg.blogspot.com/2023/03/50.html

[2] Ό.π.π.

[3] Γιώργος Ρωμανός: «Πενήντα χρόνια Μεταπολίτευση αίματος και θανάτου. Από την Τρομοκρατία στο έγκλημα των τρένων», https://romanosg.blogspot.com/2023/03/blog-post_16.html

 

Γιώργος #Ρωμανός: Πενήντα χρόνια #Μεταπολίτευση αίματος και θανάτου. Από την #Τρομοκρατία στο έγκλημα των τρένων

 

Γιώργος Ρωμανός

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

 

Πενήντα χρόνια Μεταπολίτευση αίματος και θανάτου. Από την Τρομοκρατία στο έγκλημα των τρένων

 

Το εθνικό έγκλημα των τρένων, 28/2/2023, δεν είναι μεμονωμένο «ανθρώπινο λάθος», όπως προσπάθησε να το υποβαθμίσει ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης. Δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά ένα ακόμη εθνικό έγκλημα στο πλαίσιο των εγκλημάτων της Μεταπολίτευσης. Μια 50χρονη περίοδος αντι-Δημοκρατίας, Εθνομηδενισμού, διάλυσης, αίματος και θανάτου, η πιο αιματηρή της νεότερης ελληνικής ιστορίας, ενώ στη χώρα μας, επισήμως τουλάχιστον, δεν υπήρχε/υπάρχει «Εμφύλιος Πόλεμος». Συνένοχοι στο μεγάλο θανατικό οι ψηφοφόροι/πελάτες των κομμάτων του Ενιαίου Κυβερνητισμού[1] , ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Αριστερά, που ανέχτηκαν ή ενθάρρυναν την Τρομοκρατία και το Κράτος Βίας και διάλυσης.

 

Η αιματοβαμμένη πορεία της Μεταπολίτευση ξεκινά σχεδόν με την έναρξή της, 1975, με πολιτική τρομοκρατία και δολοφονίες, από την Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη, –«Μαρξιστική Αντιιμπεριαλιστική» στις «Προκηρύξεις» της. Τις δολοφονίες επικροτούσαν πολιτικοί σχηματισμοί, οργανώσεις, ακόμη και κόμματα εντός ή εκτός Βουλής. Ένα πολυπληθές τμήμα αφιονισμένων ψηφοφόρων/πελατών ζούσε το «όνειρο μιας υπερ-κομμουνιστικής ολοκλήρωσης», μέσω της «νέας ΟΠΛΑ», τασσόμενο φανατικά υπέρ των δολοφονιών και της «‘‘επανάστασης’’ που θα ολοκληρωνόταν». Επί 27 χρόνια (27 ολόκληρα χρόνια!!!) οι κυβερνήσεις Καραμανλή–Παπανδρέου, απόλυτα διαβρωμένες και σε θέματα Εθνικής Ασφάλειας, παρακολουθούσαν παθητικά το αίμα να ρέει, ενώ παράλληλα διέλυαν το κράτος και υπονόμευαν την Δημοκρατία.

Το κλίμα αλλάζει –χωρίς αποτέλεσμα– μετά τη δολοφονία Μπακογιάννη, 26/9/1989, καθώς τα υπόλοιπα θύματα προφανώς «δεν είχαν ψυχή». Η 17 Νοέμβρη τερματίζει τυχαία την δράση της, το 2002, μετά από 23 δολοφονίες επιφανών Ελλήνων, διπλωματών, οικονομικών παραγόντων, πολιτών, στρατιωτικών, αστυνομικών και ξένων στρατιωτικών. Παράλληλα διέπραττε βομβιστικές επιθέσεις, αρπαγές οπλισμού, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και ληστείες τραπεζών.

Στη Μεταπολίτευση έδρασε πλήθος τρομοκρατικών οργανώσεων. Ενδεικτικά:

Ο «ΕΛΑ», από 29/4/1975. Η «Επαναστατική Οργάνωση Οχτώβρης ’80», που ανέλαβε την ευθύνη για τον ολοσχερή εμπρησμό, 19/12/1980, των πολυκαταστημάτων «Μινιόν» και «Κατράντζος Σπορ», στο κέντρο της Αθήνας. Σε εμπρησμό οφείλεται και η ολοσχερής καταστροφή από μολότοφ, 10/1/1991, του υπερκαταστήματος «Κ. Μαρούσης», Πανεπιστημίου-Θεμιστοκλέους.

Η «Επαναστατική Μαχόμενη Αριστερά» (EMA) – «1η Μάη», 1985. Το 1989 η «1η Μάη» αναλαμβάνει την ευθύνη για τη δολοφονία του αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, Παναγιώτη Βενάρδου. Το 1990 η «1η Μάη» ενώνεται με τον «ΕΛΑ». Σε ένα από τα «τυφλά» χτυπήματά τους, 1994, με βόμβα σε λεωφορείο της αστυνομίας, δολοφονείται ο αστυνομικός υποδιευθυντής Απόστολος Βέλλιος.

Η «Αντικρατική Πάλη», σχετίζεται με τις δολοφονίες Εισαγγελέως Γ. Θεοφανόπουλου, 1/4/1985, και των συνοδών χρηματαποστολής: Γ. Πανταζόπουλου και Μ. Τσιμπούρη. Η «Επαναστατική Αλληλεγγύη», σχετιζόμενη με την δολοφονία του ψυχιάτρου των φυλακών Κορυδαλλού Μάριου Μαράτου, 19/2/90. Οι «Επαναστατικοί Πυρήνες» στους οποίους αποδίδεται η δολοφονία της υπαλλήλου Ασφαλιστικής Εταιρείας, Βιργινίας Κωνσταντίνου και ο τραυματισμός 30χρονου συνάδελφού της.

Ο «Επαναστατικός Αγώνας», 2003–2017. Οι «Πυρήνες της Φωτιάς» (2008–σήμερα) συνδέονται με την δολοφονία, 19/8/2012, του Δημήτρη Μίχα, 53χρονου οδηγού ταξί που προσπάθησε να σταματήσει τους δράστες ληστείας τράπεζας. Η «Σέχτα των Επαναστατών» (2009–σήμερα), η οποία φέρεται να έχει αναλάβει την ευθύνη για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια, 19/7/2010.

Στις 18/9/2013 ο Γ. Ρουπακιάς, στέλεχος της «Χρυσής Αυγής», την οποία επέτρεψε να συγκροτηθεί σε κόμμα ο Άρειος Πάγος του Κράτους της Μεταπολίτευσης, δολοφόνησε τον μουσικό Παύλο Φύσσα. Οι «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις» φέρονται ότι την 1η/11/2013, δολοφόνησαν τα μέλη της Χρυσής Αυγής Γ. Φουντούλη και Μ. Καπελώνη, με τους δράστες να παραμένουν άγνωστοι, ασύλληπτοι και επικηρυγμένοι. Το κουβάρι των συγκοινωνούντων οργανώσεων της Τρομοκρατίας είναι μεγάλο, πυκνό και πλήθος αδικημάτων παραμένουν ανεξιχνίαστα.

Το μεταπολιτευτικό σύστημα ολιγαρχικής εξουσία δημιούργησε και τους όρους/οργανώσεις «Αντιεξουσιαστικός Χώρος» και «Γνωστοί Άγνωστοι». Έτσι, στις 5 Μαΐου, 2010, οι «Γνωστοί Άγνωστοι» προκαλούν με μολότοφ τον ολοσχερή εμπρησμό της τράπεζας Marfin, δολοφονούν 3 αθώους, εκ των οποίων μία έγκυος 4 μηνών και τραυματίζουν 21 ανθρώπους.

Ο «Πόλεμος πόλεων» της Μεταπολίτευσης συνεχίζεται επί 50 χρόνια αίματος και βίας, χωρίς να έχει γραφτεί ακόμη το τέλος του και εναλλάσσεται με τους νεκρούς που προκαλεί συνεχώς το Κράτος διάλυσης.

 

---

[1] https://romanosg.blogspot.com/2023/03/50.html

 

Γιώργος #Ρωμανός Ο #Ενιαίος #Κυβερνητισμός σκοτώνει επί 50 χρόνια #Μεταπολίτευσης: αντι-Δημοκρατία, Διαφθορά, Κλεπτοκρατία, Αίμα

 

Γιώργος Ρωμανός

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

 

Ο Ενιαίος Κυβερνητισμός σκοτώνει επί 50 χρόνια Μεταπολίτευσης: αντι-Δημοκρατία, Διαφθορά, Κλεπτοκρατία, Αίμα

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη τελειώνει την θητεία της μέσα σε ποταμούς αίματος αθώων Ελλήνων πολιτών. Για το έγκλημα των τρένων, της 28ης/2/23, στις 23:21΄:17΄΄, με τους –μέχρι στιγμής– 57 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες, προφανώς και αναπήρους, ευθύνεται το δολοφονικό κράτος της Μεταπολίτευσης που σήμερα ελέγχει η ΝΔ με τον επί 50 χρόνια, ίδιο, ολιγαρχικό αντι-Δημοκρατικό τρόπο.

Ο εθνοβλαβής κύκλος της οικογενειοκρατικής, πολιτικής κληρονομικής Δυναστείας Μητσοτάκη ξεκίνησε από την «Αποστασία», του 1965, η οποία με την Οχλοκρατία, τον Παλαιοκομματισμό, τα τεράστια οικονομικά σκάνδαλα και κυρίως τις συνωμοσίες για ανατροπή του Πολιτεύματος οδήγησε στην Δικτατορία του 1967. Στην «Αποστασία» πρωτοστάτησε ο αλήστου μνήμης, αρχομανής Κων. Μητσοτάκης, («Εφιάλτης» κατά Ανδρέα Παπανδρέου). Ο κύκλος της οικογένειας Μητσοτάκη ολοκληρώθηκε το 2023, με το εθνικό έγκλημα των τρένων, επί Κυρ. Μητσοτάκη.

Σήμερα αυτός ο ίδιος σαπίζει πολιτικά γιατί έκανε καριέρα δολοφονώντας τα όνειρα των Ελλήνων, κλέβοντας την ψήφο τους υποσχόμενος, ότι δήθεν θα «ελέγξει με αυστηρότητα την Συμφωνία των Πρεσπών και την ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων.» Πάνω σε αυτό το μέγιστο εθνικό έγκλημα θεμελίωσε την πολιτική του και συνέχισε με πλήθος άλλων, όπως εκείνα επί Κορονοϊού και της Υποχρεωτικότητας, που κατέληξαν σε έναν τεράστιο αριθμό θανάτων δυσανάλογα μεγάλο για το μέγεθος της χώρας μας. Πρόσφατα οι «Παρακολουθήσεις» απέδειξαν την δικτατορική ανασφάλεια αυτού του Πρωθυπουργού, κληρονομικού πολιτικού Μονάρχη.

Η Διαφθορά, η αναξιοκρατία και η κλοπή δημοσίου χρήματος βρίσκεται στον πυρήνα γένεσης αυτού του σάπιου κράτους μετά το 1974. Η επί δεκαετίες κλοπή στους σιδηροδρόμους ξεπέρασε τα 22, ίσως και 27, δισεκατομμύρια και κανείς δεν πήγε φυλακή.

Ένας παντελώς ανίκανος υπουργός, ο Κ. Καραμανλής, ο Γ΄, της κληρονομικής οικογενειοκρατίας, χωρίς κανένα πολιτικό προσόν εκτός από το μυθοποιημένο, κατασκευασμένο με το στανιό όνομά του «έβλεπε τα τρένα του θανάτου να περνούν», τα σάπια λεωφορεία γκιλοτίνες να κυκλοφορούν, τα πολλά ελληνικά αεροδρόμια να λειτουργούν χωρίς ραντάρ, και επί τέσσερα χρόνια δεν έκανε τίποτε! Το μόνο που τον νοιάζει είναι η συνέχιση της εθνοβλαβούς καριέρας του, όντας ήδη, βάσει δικής του δήλωσης Πόθεν Έσχες ο πλουσιότερος βουλευτής του Κοινοβουλίου.

Τα δισεκατομμύρια των συμβάσεων περί τον ΟΣΕ τα καρπώθηκαν οι «αρμόδιοι» της πολιτικής Κλεπτοκρατίας της Μεταπολίτευσης, ενώ τα συγκριτικά λιγότερα λεφτά, απλώς εκατομμύρια…, από το συνεχές πλιάτσικο σε καλώδια και εξοπλισμούς των τρένων το διενεργούσε ο γνωστός φυλετικά εσωτερικός στρατός κατοχής της χώρας, οι κατσαπλιάδες-ληστές και οι σκραπατζίδες κλεπταποδόχοι τους οποίους το κράτος αφήνει ασύδοτους καθώς παίρνει τη μίζα του, (7 συλληφθέντες σιδηροδρομικοί).

Τα ελληνικά τρένα είναι μονίμως αφύλαχτα, απόδειξη οι βάνδαλοι που είχαν αφήσει τα τεράστια γκράφιτι στα τρένα του θανάτου του εγκληματικού δυστυχήματος. Τρένα τα οποία επί ώρες, μέρες, μπορεί να τα προσεγγίζει όποιος θέλει, χωρίς το δολοφονικό κράτος της Μεταπολίτευσης να σκεφτεί τι θα μπορούσε να κάνει ένας πράκτορας ξένης δύναμης. Όσο για την πιθανή στρατιωτική χρήση των τρένων σε περίπτωση πολέμου ούτε καν αντιμετωπίστηκε σαν ενδεχόμενο το να οργανωθούν βάσει σχεδίου και να γίνουν συγκεκριμένες ασκήσεις μεταφοράς όπλων, φορτίων, εφοδίων.

Οι Έλληνες βιώνουμε μια ανάποδη ιστορία. Η αντι-Δημοκρατία παρουσιάζεται θριαμβικά σαν «Δημοκρατία», ο Εθνομηδενισμός σαν πράξη «Γεωπολιτικής ισορροπίας», ο Ενδοτισμός σαν «Πατριωτισμός» –όπως έγινε με την εθνοκτόνο «Συμφωνία των Πρεσπών»–, η διάλυση της Οικογένειας σαν «στήριξη ‘‘Δικαιωματισμού’’, φύση ανώμαλου δόγματος», η Ουδετεροθρησκεία σαν «νέα Παγκόσμια θρησκεία», τα Μνημόνια σαν «Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», η θανατηφόρα πολιτική του Κορωνιού, και της Υποχρεωτικότητας, σαν «σωτηρία, τύπου ‘‘Μένουμε Ασφαλείς’’», κοκ.

Αντί η υπέρτατη θυσία της Κύπρου μας, το 1974, μετά το προδοτικού αποτελέσματος εγκληματικό πραξικόπημα Ιωαννίδη να αποτελέσει αφορμή μιας διαρκώς καλύτερης Δημοκρατίας, η 23η Ιουλίου 1974 υπήρξε η αφετηρία ενός μέχρι σήμερα συνεχιζόμενου εφιάλτη, ενός συνεχιζόμενου ολέθρου. Όσο οι Έλληνες δεν αποδέχονται αυτή την κοινή αλήθεια τόσο θα τους βρίσκουν και νέες συμφορές.

Βήμα βήμα, πράξη πράξη, μετά το 1974, το Σύνταγμα ουσία καταργήθηκε μέσα από αλλεπάλληλες εθνοκτόνες «Μεταρρυθμίσεις», ενώ μετά από 11 αλλαγές ληστρικών «Εκλογικών Νόμων» ο Κοινοβουλευτισμός αντικαταστάθηκε από την Κομματοκρατία. Το Πολίτευμά μας κατάντησε Πρωθυπουργοκεντρική πολιτική Μοναρχία, που τρέφεται από την σάπια δεξαμενή της κληρονομικής Οικογενειοκρατίας την οποία στηρίζουν οι ελίτ της διεθνούς Νέας Τάξης Πραγμάτων και οι ντόπιοι Κοτζαμπάσηδες. Παράλληλα, για ξεκάρφωμα, «εξυπηρετούνται» από τον Ενιαίο Κυβερνητισμό και τα λοιπά «κόμματα του δημοκρατικού τόξου», ενώ ευνοείται η ύπαρξη ακόμη και ναζιστικών που εισέφεραν τρόμο και αίμα, όπως έγινε με την φριχτή, εν ψυχρώ, δολοφονία του Π. Φύσσα.

Η Πρωθυπουργοκεντρική πολιτική Μοναρχία στηρίχθηκε και στηρίζεται επί 50 χρόνια Μεταπολίτευσης στον Ενιαίο Κυβερνητισμό. Δηλαδή στα 3 μεγαλύτερα κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και εν ανάγκη σε μικρότερα, όπως έγινε με το ΚΚΕ και την Ελληνική Αριστερά μέσω του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου», ο οποίος συμμετείχε σε κυβέρνηση της δήθεν «Δεξιάς», με πρωθυπουργό τον Τζ. Τζαννετάκη, 1989, ενώ ανώμαλα υποστυλώματα υπήρξαν τα ΛΑΟΣ, ΑΝΕΛ, κλπ απο-κόμματα, όπως ΕΑΡ –Φώτης Κουβέλης, κ.α.

Εκείνο που έχει σημασία δεν είναι οι ταμπέλες αυτών των κομμάτων, αλλά ότι συμφωνούν σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα, όπως το μίσος κατά των ντόπιων Ελλήνων (ο εθνοκτόνος αντι-νατιβισμός του Μητσοτάκη), τα Μνημόνια, την παράδοση της Μακεδονίας μας, τον ενδοτισμό στους ξένους και τους Τούρκους, τον εποικισμό της χώρας και την αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού από βιαίως εισβάλοντες εποικιστές, την διάλυση της κοινωνικής συνοχής και της Οικογενείας, με ομαλό φυλετικά πατέρα και μητέρα, και πολλά άλλα.

Ο Μονάρχης Πρωθυπουργός διορίζει τους πάντες, από τον κατ’ ευφημισμό, χωρίς εξουσίες, δήθεν «Πρόεδρο Δημοκρατίας», μέχρι τον Αρχιεπίσκοπο και όλη την Δικαστική εξουσία, καταργώντας την θεμελιώδη αρχή της «Διάκρισης των Εξουσιών» και έτσι την ίδια την Δημοκρατία.

Στη Μεταπολίτευση η ψήφος για μια δήθεν «Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία» εξευτελίστηκε, καθώς επί σχεδόν 10 εκατομμυρίων ατόμων εχόντων δικαίωμα ψήφου ψηφίζουν μόνο οι μισοί. Οι υπόλοιποι απέχουν από αηδία, αφού προηγουμένως η ψήφος έγινε δολίως μη υποχρεωτική, ενώ η Δημοκρατία θεωρείται …υποχρεωτική! Παράνοια. Έτσι, επί των εχόντων δικαίωμα ψήφου, η προηγούμενη «κυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε μόνο με το 19,3% (συν τους ΑΝΕΛ), ενώ η παρούσα, της ΝΔ, με το 22,5%! Σε αυτές τις κυβερνήσεις ξεκάθαρης μειοψηφίας ο μισός λαός που συμμετέχει είναι στην πλειοψηφία του αυτόχειρας-πελάτης σε πελατειακό πολιτικό σύστημα και συνειδησιακά μεταλλαγμένος ή και χωρίς καθόλου συνείδηση.

Σύντομα αυτοί οι πολιτικά μεταλλαγμένοι αυτόχειρες θα ψηφίσουν για να διαιωνίσουν την ολιγαρχική ανωμαλία η οποία ό,τι και αν γίνει θα συνεχίσει να κυβερνά με ξενοκίνητη, κυνική σιδερένια γροθιά. Το δόκανο της Μεταπολίτευσης έχει κλείσει και δεν θα ανοίξει μέχρι οι ψηφοφόροι θύτες να μετανοήσουν στην κάλπη.

Η θρυλούμενη, στα 80 συλλαλητήρια, «ριζοσπαστικοποίηση των νέων» αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των υπερατλαντικών Επικυρίαρχων της χώρας μας. Η διαφαινόμενη «Ακυβερνησία», λόγω επερχόμενων διπλών εκλογών, βολεύεται με το στυγερό έγκλημα των τρένων, καθώς αδυνατίζει κι άλλο το πρώτο κόμμα, καθιστά απολύτως υποχρεωτική την συγκυβέρνηση και άρα πιο εύκολη την χειραγώγηση της επόμενη κυβέρνησης. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για μια νέα τεράστια εθνική ήττα σε Αιγαίο και ΑΟΖ, χειρότερη και από εκείνη της κυβέρνησης Σημίτη στα Ίμια, οπότε έγινε και η γκριζοποίηση του Αιγαίου, όπως και σε κάθε είδους νέα εθνική υποτέλεια. Όλα κουμπώνουν στη θέση τους…

Η «απόδοση Δικαιοσύνης» για το εν λόγω έγκλημα θα γίνει με τον απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο που μέχρι σήμερα «αποδίδεται Δικαιοσύνη» στην Ελλάδα. Όπως έγινε σε πλήθος άλλων μεγάλων δυστυχημάτων, αλλά και με τα Μνημόνια, την εκχώρηση της Εθνικής Περιουσίας για 99 χρόνια, την επαίσχυντη «Συμφωνία των Πρεσπών», στο ΣτΕ, με πρόεδρο, τότε, την σημερινή κ ά τ ο ι κ ο του «Προεδρικού». Αυτή είναι η «Δικαιοσύνη» τους στο ιδιωτικό τους Μοναρχικό Κράτος της κληρονομικής τους πολιτικής Ολιγαρχίας.

 

Γιώργος #Ρωμανός #Ουκρανία, ένας χρόνος πολέμου. Ντοκουμέντα, γεγονότα και δυνητικές προβλέψεις

 

Γιώργος Ρωμανός

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

 

Ουκρανία, ένας χρόνος πολέμου. Ντοκουμέντα, γεγονότα και δυνητικές προβλέψεις

 Μελέτη 

Εισαγωγή 

Κίνητρό μου σε αυτή τη μελέτη είναι η αμετακίνητη πίστη μου στην Ειρήνη. Στην Ουκρανία πρέπει να υπάρξει το συντομότερο δυνατόν εκεχειρία. Μια φανερή ή μυστική Νέα Γιάλτα είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος.

Από την πρώτη ημέρα αυτού του πολέμου, και επί ένα χρόνο, έχοντας συναίσθηση του τι διακυβεύεται όταν συγκρούονται οι δύο μεγαλύτερες πυρηνικές δυνάμεις του πλανήτη, αναζήτησα την αλήθεια και μόνο και παρουσίασα μέσα από συνεχόμενα κείμενα και συνεντεύξεις μου περισσότερα από 80 ντοκουμέντα, έγγραφα και χάρτες πολλοί από τους οποίους είναι δικής μου κατασκευής βάσει της Google.com/maps.

Μία από τις πολλές συνεντεύξεις μου δόθηκε την πρώτη ημέρα του πολέμου, 24/2/2022, με τίτλο: «Τι δεν κατάλαβε η Δύση για τη Ρωσία…» και είχε στο You Tube 304.000 προβολές μέσα σε 11 μήνες. Αυτή η ανταπόκριση αποτέλεσε και αποτελεί πρόκριμα για συνέχιση της έρευνάς μου.

 

1.      Τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία

 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ουσιαστικά ένας «Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος». Ο στρατηγός Μαρκ Μίλεϋ, Γενικός Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, δήλωσε ότι «στον πόλεμο της Ουκρανίας συμμετέχουν 54 χώρες». Από αυτές 30 χώρες ανήκουν στο ΝΑΤΟ εκ των οποίων οι 3 είναι πυρηνικές δυνάμεις: Αμερική, Γαλλία, Αγγλία.

Στις 20/1/2023, συνεδρίασε στη Γερμανία η «Ομάδα Ramstein», υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με μοναδικό θέμα, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση στο (www.ramstein.af.mil/News), την: «Οπλική και οικονομική στήριξη της Ουκρανίας και την με κάθε τρόπο ήττα της Ρωσίας». Συμμετείχαν τα 30 μέλη του ΝΑΤΟ και 50 προσκεκλημένες χώρες, ήτοι 80 χώρες συνολικά. Στο έδαφος της Ουκρανίας πολεμούν στρατιωτικοί πολλών από αυτές τις χώρες, σαν μισθοφόροι. Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, δήλωσε: «Η δουλειά που έχουμε εκτελέσει μαζί σε χρόνο ρεκόρ έχει κάνει τεράστια διαφορά στο πεδίο της μάχης.» Η «Ομάδα Ramstein» ουσιαστικά διοικεί την Ουκρανία. Ως Γενικό Επιτελείο εκπονεί τα σχέδια μάχης του στρατού της και καλύπτει όλα τα θέματα εφοδιασμού, παροχής όπλων, στελεχών, τεχνικής και οικονομικής βοήθειας.

Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, οι 80 αυτές χώρες συγκρούονται με 1 χώρα, την Ρωσία. Μετά τις «Κυρώσεις» κατά της Ρωσίας ο πλανήτης πληθυσμιακά τάχθηκε κατά το 1/3 με τις ΗΠΑ και τα υπόλοιπα 2/3 με την Ρωσία, είτε ευθέως είτε μέσω μιας διαφανούς ουδετερότητος. Οι κυρώσεις έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα: ισχυροποίησαν το ρούβλι έναντι του δολαρίου σε τέτοιο βαθμό ώστε να επεμβαίνει η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας και να κρατάει τεχνητά χαμηλά το ρούβλι στην συγκεκριμένη ισοτιμία. Οι εξαγωγές πετρελαίου και ενέργειας της Ρωσίας αυξήθηκαν κατά πολύ μέσα στο 2022 με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα έσοδά της με τα οποία αντιμετωπίζει τα τεράστια έξοδα του πολέμου. Αντίθετα οι οικονομίες της Δύσης και των ΗΠΑ χτυπήθηκαν από κρίση πληθωρισμού με την ακρίβεια να μαστίζει πρωτίστως όλη την ΕΕ.

2.      Το βασικό αίτιο του πολέμου

Κορυφαίο αίτιο ήταν το ότι διακυβεύεται η ισχύς και η μονιμότητα της οικονομικής, πρώτα, και μετά την κυρίαρχης πολιτικής τάξης (με αυτή τη σειρά…) που έχει εδραιωθεί και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, σε ΗΠΑ και Ευρώπη, μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους. Το διακύβευμα αυτό το βεβαιώνει κατηγορηματικά και ο Λάρι Φινκ, Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος της Black Rock, του μεγαλύτερου διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, που ελέγχει περισσότερα από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο Φινκ στις 24/3/2022, με την «Επιστολή Προς Μετόχους, 2022», γνωστοποίησε μεταξύ άλλων ότι: «άλλαξε οικονομικά ο πλανήτης για πρώτη φορά μετά τον Β΄ΠΠ». Με δεδομένο ότι η «Επιστολή» εστάλη ένα μήνα μ ε τ ά  την έναρξη των ρωσικών επιχειρήσεων σημαίνει, ότι αυτή ήταν προϊόν ώριμων στοιχείων/σκέψεων/αναλύσεων.

Τις τελευταίες δεκαετίες οι 800 αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον πλανήτη ΔΕΝ μπόρεσαν να εμποδίσουν την ροή ενέργειας από την Ρωσία προς την Ευρώπη και από την Ρωσία προς την Ινδία και τον υπόλοιπο κόσμο. Ένα χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου έχει δημιουργηθεί παγκοσμίως ένας τεράστιος στόλος από 700-800 τάνκερ τα οποία μεταφέρουν ρωσικής προέλευσης πετρέλαιο και αμόλυβδη βενζίνη (από την Ινδία στην Αγγλία κ.α.) το οποίο έχει προηγουμένως διυλιστεί είτε στα μεγαλύτερα διαλυστήρια του κόσμου - της Ινδίας- είτε αλλού.

Στην μέχρι τις 24/2/2022 παγιωμένη κατάσταση φτηνής ρωσική ενέργειας βάσισε η Ευρώπη την ευημερία της τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτό κλονίστηκε ραγδαία και κλιμακώθηκε αρνητικά για τις χώρες τις ΕΕ μετά την έναρξη του πολέμου, όταν οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εξήγγειλαν την ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Η κατάσταση οδηγήθηκε στην έκρηξη του πολέμου, όταν στις 20 Φεβρουαρίου 2022, στην «Σύνοδο του Μονάχου», δόθηκε το πράσινο φως προσωπικά στον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι να αποκτήσει η χώρα του πυρηνικά.

Η επίσκεψη του Γερμανού καγκελάριου στις ΗΠΑ, τον Νοέμβριο του 2022, σημαδεύτηκε από την αναγγελία του προέδρου Μπάιντεν, και όχι του ίδιου του κ. Σολτς, ότι «σταματά η οποιαδήποτε λειτουργία των αγωγών North Stream 1 και 2». Σε ερώτηση δημοσιογράφων ο κ. Μπάιντεν αποκάλυψε, ότι, θα φροντίσει να μη λειτουργήσουν ξανά οι αγωγοί. Τελικά τους αγωγούς τους ανατίναξαν οι ΗΠΑ και η Νορβηγία, όπως αποκάλυψε ο πολυβραβευμένος Αμερικανός δημοσιογράφος Seymour Hersh με μελέτη του που δημοσιεύθηκε στον διεθνή τύπο.

Το ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία προετοιμάστηκε με δόλο το είπε κυνικά η π. Καγκελάριος της Γερμανίας, Μέρκελ, όταν στις 7/12/2022 δήλωσε στην εφημερίδα Die Zeit, ότι οι Συμφωνίες Ειρήνης του Μινσκ, του 2014, έδωσαν χρόνο στην Ουκρανία να προετοιμαστεί για το σημερινό πόλεμο.

 

3.      Ιστορικά στοιχεία, τρεις χάρτες 

ντοκουμέντα για την Ουκρανία

Η περιοχή της Ουκρανίας, ως τμήμα της Ρωσίας, αποτυπώνεται σε χάρτη το 1779, επί μεγάλης Αικατερίνης της Ρωσίας και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Ουκρανίας.

Τον 9ο αιώνα οι Ρως του Κιέβου ίδρυσαν σε εδάφη της σημερινής Ουκρανίας την Κιεβινή Ρωσία, το Κράτος των Ρως, και από το όνομά τους δημιουργήθηκε το όνομα της Ρωσίας. Οι Ρως εκχριστιανίστηκαν από το Βυζάντιο και συμμάχησαν με αυτό. Το Κίεβο έγινε γνωστό και για τις πολλές χριστιανικές εκκλησίες του με ονομαστή την Αγία Σοφία, ως απόδοση τιμής στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης. Έκτοτε οι δεσμοί «κεντρικής» Ρωσίας και Ουκρανίας που σημαίνει «Χώρα των Συνόρων» είναι αδιάρρηκτοι. Γι’ αυτό κατ’ επανάληψη πολλοί Ρώσοι ιθύνοντες ομιλούν σήμερα περί «εμφύλιου ρωσικού πολέμου».

Συναφής με τον ιστορικό χάρτη του 1779 είναι ο χάρτης νεότερων χρόνων όπου αποτυπώνεται η «Malo Russia», δηλαδή η «Μικρή Ρωσία».

Αρχικά επί Λένιν, 30 Δεκεμβρίου 1922, η χώρα αναγνωρίστηκε ως «Σοβιετική Δημοκρατία». Το 1954 η Κριμαία με πρωτοβουλία του Κρούτσεφ μεταφέρθηκε στην επικράτεια της Ουκρανίας. Ήδη από το 1945 η ΕΣΣΔ αποσκοπούσε στο να έχει στον ΟΗΕ διπλό ψήφο πράγμα που έγινε, αφού την ίδια χρονιά η Σ.Σ. Δημοκρατία της Ουκρανίας έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΟΗΕ.

Ο Εθνολογικός και Γλωσσολογικός χάρτης της Ουκρανίας που ακολουθεί δείχνει την πολυδιάσπαση της χώρας, ως προς τις εθνότητες και τις γλώσσες.

 

Οι περιοχές με καφέ χρώμα είναι αυτές όπου κατοικούν όσοι έχουν εθνική καταγωγή από την Ρωσία και με κίτρινο αυτές στις οποίες μιλούν ως επί το πλείστον ή κυρίως ρωσικά. Οι περιοχές αυτές συμπίπτουν με σημερινές διεκδικήσεις της Ρωσίας. Σε τμήματα της Κεντρικής και ΒΔ Ουκρανία, η περιοχή με κόκκινο χρώμα, ομιλείται ως επί το πλείστον, αλλά όχι αποκλειστικά, η ουκρανική γλώσσα, ενώ αυτή ομιλείται κυρίως στις περιοχές με ροζ χρώμα, προς την Λευκορωσία, που είναι και οι μικρότερες στον χάρτη. Σημειώνω ότι ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι μιλούσε Ρωσικά και έμαθε τα ουκρανικά τα τελευταία χρόνια.

4.      Η ολοσχερής γεωπολιτική και γεωστρατηγική εξάλειψη της Ρωσίας και η αμερικανική έκθεση RAND, 2019

 

Οι Αμερικανοί και μετά τον Β΄ΠΠ εκπονούν με αυξανόμενο ρυθμό σχέδια για τον ολοκληρωτικό έλεγχο του πλανήτη, στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό. Οι ρωσοαμερικανικές σχέσεις διήλθαν από αλλεπάλληλες κρίσεις, ιδιαίτερα κατά το διάστημα 1962-1972, ενώ και τις επόμενες δεκαετίες η ένταση ήταν αυξομειούμενη. Έτος ορόσημο, μετά το 1989, οπότε αυτοδιαλύθηκε η ΕΣΣΔ, ήταν το 1990. Τότε με τις συνομιλίες Τζ. Μπους–Μ. Γκορμπατσόφ, αποφασίστηκε η μη επέκταση του ΝΑΤΟ πέραν του ποταμού Έλβα, ουσιαστικά πέραν του Βερολίνου, όπως αποδεικνύεται σε περισσότερες από 240 σελίδες υπαρκτών… αμερικανικών εγγράφων. Κατόπιν οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αθέτησαν τις υποσχέσεις τους, επεκτάθηκαν έως και σε επαφή με τα σύνορα της Ρωσίας εντάσσοντας στο ΝΑΤΟ δεκατέσσερις (14) χώρες επιρροής της Ρωσίας, μέχρι και πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες. Η προετοιμασία της Ουκρανίας για άμεση ένταξη στο ΝΑΤΟ, όπως και οι άλλοι κρίσιμοι λόγοι που προαναφέρθηκαν, οδήγησαν στον πόλεμο.

Τα έγγραφα που δημοσιεύω στη συνέχεια αποδεικνύουν, ότι τα σχέδια των ΗΠΑ για ολοσχερή γεωπολιτική και γεωστρατηγική εξάλειψη της Ρωσίας βρίσκονται σε απόλυτη συνέχεια, από το 1960 μέχρι σήμερα με αλλεπάλληλες «Eκθέσεις». Αυτά τα σχέδια τα εκπονούν μία σειρά από κρατικές αμερικανικές «Υπηρεσίες», «Δεξαμενές Σκέψης» και «Ειδικοί Οργανισμοί». Εκ των κορυφαίων είναι η RAND Corporation, ένας αμερικανικός κρατικός, αλλά «παγκόσμιος οργανισμός με γραφεία σε όλο τον κόσμο» (όπως αναφέρει η ίδια στο site της). Οι συνεργάτες της, (βάσει των αριθμών που δίνει η ίδια), υπολογίζονται, στα 2.060 άτομα. Οι εκθέσεις της πάντοτε αποκρυσταλλώνουν τα βαθύτερα σχέδια της αμερικανικής πολιτικής.

Η Έκθεση της RAND 2019, έχει τίτλο πρωτοτύπου: «Overextending and Unbalancing Russia / Assessing the Impact of Cost-Imposing Options», και βρίσκεται στον σύνδεσμο: https://www.rand.org/pubs/research_briefs/RB10014.html Σε μία ελεύθερη μετάφραση/απόδοση αυτό σημαίνει: «Πρόκληση υπερβολικών ζημιών κατά της Ρωσίας και ανισορροπία (σε όλες τις δομές της)», υπολογίζοντας το κόστος αυτών των δράσεων (για τη Ρωσία και την Αμερική).» Παραθέτω το εξώφυλλο και δύο ακόμη σελίδες εξαιρετικού ενδιαφέροντος και υψίστης αποδεικτικότητας.

Η Έκθεση αυτή, για την οποία εργάστηκαν περισσότεροι από 1.880 συνεργάτες της RAND σε όλον τον κόσμο, συνδέεται ρητώς με εκείνη της ιδίας, του 1972 (!) η οποία εμμένει στο ίδιο παλιό σχέδιο: τον αφανισμό της Ρωσία σήμερα –τότε ΕΣΣΔ. Έτσι οι ΗΠΑ δείχνουν απόλυτη διαχρονική συνέπεια και εμμονή στον στόχο τους.

Ήδη στην πρώτη σελίδα της Έκθεσης, του 2019, γράφεται: «Μια θεμελιώδης έκθεση της RAND, το 1972, υποστήριξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να μετατοπίσουν τη στρατηγική τους σκέψη από την προσπάθεια να παραμείνουν μπροστά από τη Σοβιετική Ένωση (Ρωσία) σε όλα τα επίπεδα και να προσπαθήσουν να ελέγξουν τον ανταγωνισμό και να τον διοχετεύσουν σε τομείς πλεονεκτήματος των ΗΠΑ.»

Από το άφθονο υλικό της Έκθεσης του 2019 που έχω στα χέρια μου δημοσιεύω μόνο τρεις απολύτως ενδεικτικές εικόνες, με το σχετικό link των εσωτερικών ηλεκτρονικών σελίδων στο άνω μέρος κάθε εικόνας. Σε αυτές αποδεικνύεται, ότι τα γεγονότα της Ουκρανίας είναι μικρό μέρος του υποβόσκοντος πολυετούς ψυχρού πολέμου των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, κάτι που αποτελεί και τίτλο άρθρου μου που υπάρχει στο Διαδίκτυο.

Από το κείμενο της Έκθεσης, 2019, μεταφέρονται μόνο μερικοί αποκαλυπτικοί τίτλοι των Αμερικανικών σχεδίων στα επιμέρους θέματα και κάποια αποσπάσματα:

I.«Μέτρα που επιβάλλουν το οικονομικό κόστος (στη Ρωσία)

Η επιβολή βαθύτερων εμπορικών και χρηματοοικονομικών κυρώσεων θα υποβάθμιζε επίσης τη ρωσική οικονομία, ειδικά εάν αυτές οι κυρώσεις είναι ολοκληρωμένες και πολυμερείς. Έτσι, η αποτελεσματικότητά τους θα εξαρτηθεί από την προθυμία άλλων χωρών να συμμετάσχουν σε μια τέτοια διαδικασία.»

(Γ.Ρ.: Ήδη αυτό συμβαίνει.)

II.«Η ενθάρρυνση της μετανάστευσης ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και καλά μορφωμένων νέων από τη Ρωσία έχει μικρό κόστος ή κινδύνους και θα μπορούσε να βοηθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες υποδοχής και να βλάψει τη Ρωσία». (Γ.Ρ. Και επ’ αυτού εργάζονται σκληρά οι ΗΠΑ.)

III.«Η παροχή θανατηφόρου βοήθειας στην Ουκρανία θα εκμεταλλευόταν το μεγαλύτερο σημείο εξωτερικής ευπάθειας της Ρωσίας. Αλλά οποιαδήποτε αύξηση των αμερικανικών στρατιωτικών όπλων και συμβουλών προς την Ουκρανία θα πρέπει να βαθμονομηθεί προσεκτικά για να αυξηθεί το κόστος για τη Ρωσία από τη διατήρηση της υπάρχουσας δέσμευσής της χωρίς να προκληθεί μια πολύ ευρύτερη σύγκρουση στην οποία η Ρωσία, λόγω εγγύτητας, θα είχε σημαντικά πλεονεκτήματα.» (Γ.Ρ.: Υλοποιείται ήδη στην καταστρεφόμενη, όμως…, Ουκρανία.)

ΙV.«Η προώθηση της απελευθέρωσης της Λευκορωσίας.» (Γ.Ρ.: Προφανώς κάθε χώρα που δεν ανήκει στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ χρήζει, κατ’ αυτές, «απελευθέρωση».)

V.«Η επέκταση των δεσμών στον Νότιο Καύκασο.» (Γ.Ρ.: εννοεί δεσμών των ΗΠΑ.)

VI.«Η μείωση της ρωσικής επιρροής στην Κεντρική Ασία.» (Γ.Ρ. Ως προς τα 5,6: έγινε ήδη μια πολύ αιματηρή και μαζική επίθεση κατά του Καζακστάν από στρατό μισθοφόρων –συμφερόντων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ– την οποία κατέστειλαν Ρώσοι κομάντος.)

VII.«Η ανατροπή στην Υπερδνειστερία και η εκδίωξη των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή θα ήταν πλήγμα για το ρωσικό κύρος.»

VIII.«Μέτρα Ιδεολογικού και Πληροφοριακού Κόστους».

IX.«Η μείωση της πίστης στο ρωσικό εκλογικό σύστημα.»

X.«Η δημιουργία της αντίληψης ότι το καθεστώς δεν επιδιώκει το δημόσιο συμφέρον.»

XI.«Η ενθάρρυνση εγχώριων διαμαρτυριών και άλλης μη βίαιης αντίστασης θα επικεντρωνόταν στην απόσπαση της προσοχής ή στην αποσταθεροποίηση του ρωσικού καθεστώτος…»

XII.«Η υπονόμευση της εικόνας της Ρωσίας στο εξωτερικό θα επικεντρωνόταν στη μείωση της θέσης και της επιρροής της Ρωσίας, υπονομεύοντας έτσι τους ισχυρισμούς του καθεστώτος για επαναφορά της Ρωσίας στην παλιά της δόξα. Περαιτέρω κυρώσεις, η απομάκρυνση της Ρωσίας από διεθνή φόρουμ εκτός του ΟΗΕ και το μποϊκοτάρισμα τέτοιων εκδηλώσεων όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο θα μπορούσαν να εφαρμοστούν από δυτικά κράτη και θα έβλαπταν το ρωσικό κύρος.[…] κάποιο ή όλα αυτά θα προκαλούσαν τις βαθύτερες ανησυχίες του ρωσικού καθεστώτος και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αποτρεπτική απειλή για τον περιορισμό των ενεργών εκστρατειών παραπληροφόρησης και υπονόμευσης της Ρωσίας στο εξωτερικό.»

ΧΙΙ.«Η ανάπτυξη πρόσθετων τακτικών πυρηνικών όπλων σε τοποθεσίες στην Ευρώπη και την Ασία θα μπορούσε να αυξήσει το άγχος της Ρωσίας αρκετά ώστε να αυξήσει σημαντικά τις επενδύσεις στην αεράμυνά της…»

ΧΙV.«Η επανατοποθέτηση βομβαρδιστικών εντός εύρους εύκολης προσβολής βασικών ρωσικών στρατηγικών στόχων.»

XV.«Η επανατοποθέτηση μαχητικών έτσι ώστε να είναι πιο κοντά στους στόχους τους από τα βομβαρδιστικά.» (Γ.Ρ. Στην Έκθεση, ως «στόχοι» εννοούνται οι ρωσικοί.)

XVI.«Η επανατοποθέτηση των αμερικανικών και των συμμαχικών συστημάτων βαλλιστικής άμυνας πυραύλων για καλύτερη εμπλοκή με ρωσικούς βαλλιστικούς πυραύλους θα ανησυχούσε επίσης τη Μόσχα…»

XVII.«Ο έλεγχος της συσσώρευσης στη Μαύρη Θάλασσα θα συνεπαγόταν την ανάπτυξη ενισχυμένης άρνησης πρόσβασης και άρνησης περιοχής (εκ μέρους) του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) στη Μαύρη Θάλασσα -ίσως με τη μορφή αντιπλοϊκών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, με βάση την ξηρά- για να αυξηθεί το κόστος υπεράσπιση των ρωσικών βάσεων στην Κριμαία και μείωση του οφέλους για τη Ρωσία από την κατάληψη αυτής της περιοχής.»

XVIII.«Μέτρα επιβολής κόστους σε γη και πολλαπλούς τομείς. Η Άσκηση Artemis Strike ήταν μια άσκηση τακτικής με αληθινά πυρά υπό την ηγεσία της Γερμανίας με πραγματικούς πυραύλους Patriot και Stinger στην εγκατάσταση πυραύλων ΝΑΤΟ στα Χανιά, Ελλάδα…»

XIX.«Η αύξηση των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, η αύξηση των χερσαίων δυνατοτήτων των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ και η ανάπτυξη μεγάλου αριθμού δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα.» (Γ.Ρ.: Και αυτό ήδη συμβαίνει τώρα.)

Δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για να σχηματίσει κάποιος μία ασφαλή άποψη, τόσο σε σχέση με τον ουκρανικό όλεθρο (και μάλιστα μετά από όσα ρητώς δηλώνονται στο ως άνω σημείο 3) όσο και για το ότι τα ευρύτερα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας δεν συνάδουν με την παγκόσμια ειρήνη.

5.      Έγγραφα επιθετικών ασκήσεων ΝΑΤΟ, 

 2022, στα σύνορα και την περίμετρο της Ρωσίας

Επτά μήνες πριν από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, από τις 28 Ιουνίου 2021 μέχρι τις 23 Ιουλίου 2021, έγινε η άσκηση του ΝΑΤΟ Sea Breeze 2021 στα σύνορα της Ρωσίας, στον Εύξεινο Πόντο (Μαύρη Θάλασσα). Σε αυτήν πήραν μέρος 32 χώρες του ΝΑΤΟ ή συνεργαζόμενες. Επρόκειτο για την επιθετικότερη άσκηση του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας με την μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετεκλήθησαν και έλαβαν μέρος χώρες όπως από όλον τον κόσμο, όπως οι: Αυστραλία, Βραζιλία, Σενεγάλη και Νότιος Κορέα κ.α.

Το 2022, στο επίσημο όργανο του ΝΑΤΟ Ευρώπης: SHAPE NATO, στο https://shape.nato.int/nato-exercises αναφέρεται, ότι οι Αμερικανοί εξήγγειλαν ένα βαρύ πρόγραμμα ασκήσεων και σεναρίων πολέμου –(με το οποίο εντείνουν την περικύκλωση και στραγγαλισμό της Ρωσίας). Οι ασκήσεις ξεκινούσαν από τον Αρκτικό κύκλο και μέσω Νορβηγίας, Γεωργίας, και Εύξεινου Πόντου (κατ’ επανάληψη), επεκτείνονταν στην Τουρκία και την Αν. Μεσόγειο.

Από το πρόγραμμα, NATO EXERCISES AND ACTIVITIES, αναφέρω επιλεκτικά μερικές μόνο ασκήσεις, σχεδόν σε επαφή με τα ρωσικά σύνορα, ενώ εντόπισα και μία άσκηση ΝΑΤΟ–Σερβίας, παρ’ όλο που αυτή δεν ανήκει στον οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Παραθέτω τις σχετικές εικόνες/ντοκουμέντα με τα link να φαίνονται στο άνω μέρος της κάθε εικόνας.

6.      Η πρώτη πετυχημένη προπαγάνδα της Δύσης στον πόλεμο, και οι δυνάμεις των αντιπάλων

Από την πρώτη ημέρα του πολέμου στην Δύση απαγορεύτηκε η ενημέρωση από κάθε ρωσικό ΜΜΕ, όπως και οτιδήποτε ρωσικό, από τα μπαλέτα Μπολσόι μέχρι τον Τσαϊκόφσκι, και από αθλητές και αθλητικές ομάδες μέχρι καλλιτέχνες και πολιτιστικούς συλλόγους. Έτσι η αναζήτηση της αλήθειας στις δυτικές χώρες, πίσω από το νέο, δυτικό «Σιδηρούν Παραπέτασμα», έγινε μια πολύ δύσκολη υπόθεση και ακόμη δυσκολότερο το έργο όσων πιστεύουμε στην ανάγκη της Ειρήνης. Κι όμως όλοι, στον ένα χρόνο του πολέμου, σπεύδουν να αναζητήσουν ρωσικές πηγές ως τις κατ’ εξοχήν αξιόπιστες, μέχρι και Ινστιτούτο Μελέτης Πολέμου της Ουάσιγκτον, ISW, το οποίο σε όλες τις εκθέσεις του αφιερώνει πολλές σελίδες σε πληροφορίες που προέρχονται από Ρώσους Military Bloggers.

Η πιο επιτυχημένη προπαγάνδα της Δύσης, της CIA, ήταν η διάδοση των πρώτων ημερών που έλεγε πως «οι Ρώσοι θα καταλάμβαναν ολόκληρη την Ουκρανία σε 90 ώρες» και όταν αυτό δεν έγινε το απέδωσαν σαν «ήττα του ρωσικού στρατού». Ωστόσο μία χώρα, όπως η Ουκρανία, με έκταση 603.500 τ.χλμ. και με μέτωπο επιχειρήσεων 1.500 χλμ. ήταν αδύνατον να καταληφθεί και να καλυφθεί από τον ρωσικό στρατό που αριθμούσε τότε μόλις 150.000 άνδρες.

Το θέμα της λειψανδρίας των Ρώσων στα μέτωπα είναι και σήμερα κομβικό για την εξέλιξη αυτού του πολέμου. Ένα χρόνο μετά, οι Ρώσοι στρατιωτικοί, σύμφωνα με πρόσφατες ανακοινώσεις του ουκρανικού υπουργείου άμυνας ανέρχονται σε περίπου 300.000 άνδρες. Το μέτωπο που μετά τον Σεπτέμβριο και ειδικά από τον Νοέμβριο, 2022, μειώθηκε σταδιακά σε 1.000 χλμ., μετά τις ρωσικές αποχωρήσεις από Κίεβο, Χάρκοβο και Χερσώνα, άρχισε και πάλι σταδιακά, λόγω της μετέπειτα ρωσικής προέλασης να αυξάνεται, και σήμερα είναι ξανά 1.500 χλμ.

Από την πρώτη στιγμή κατέγραψα τις πραγματικές δυνάμεις των εμπολέμων και το τεράστιο μήκος του μετώπου, ενώ ακόμη και σήμερα αυτά τα στοιχεία σχεδόν ουδείς αναλυτής τα συνεκτιμά ως δύο από τα σημαντικότερα.

Κατ’ επανάληψη έχω παρουσιάσει το σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας, που ακολουθεί και βάσει του οποίου ο ουκρανικός στρατός το 2022, αποτελείτο από 1.000.000 άνδρες, ως Ενεργό Προσωπικό, και 900.000, ως Εφεδρικό Προσωπικό, οι οποίοι επιστρατεύονταν σταδιακά από το 2014 και έτσι το 2022 ήταν πλήρως διαθέσιμοι. Αν σε αυτούς προστεθούν και περίπου 70-100.000 ξένοι μισθοφόροι τότε οι μάχιμοι στρατιωτικοί στις ουκρανικές δυνάμεις ανέρχονται σε 2.000.000.

Στην ίδια εικόνα, στο κάτω μέρος, φαίνονται και οι πολεμικές δαπάνες της Ουκρανίας που από 4,6 δισεκατομμύρια, το 2020 εκτοξεύθηκαν σε 136 δισεκατομμύρια το 2022, λόγω εισροών κονδυλίων της Δύσης για τα οποία μένει να διευκρινιστεί εάν επρόκειτο για δωρεάν βοήθεια ή για δάνεια και με ποιους όρους. Το ποσό αυτό ξεπερνά τον ετήσιο προϋπολογισμό της Ουκρανία που για το 2023 θα κυμανθεί λίγο πιο πάνω από τα 100 δισεκατομμύρια, αν και δύσκολα μπορεί κάποιος να φανταστεί πώς μία κατεστραμμένη χώρα θα εκδώσει προϋπολογισμό αυτού του ύψους.

Η σαφής υστέρηση των Ρώσων σε άνδρες σε σχέση με τις τεράστιες απώλειες των Ουκρανών εξηγεί κατά κύριο λόγο, γιατί οι μάχες είναι σκληρές, επίπονες και η προώθηση του ρωσικού στρατού είναι βραδεία. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν δύο ακόμη λόγοι: α. τα εμφανή σφάλματα του ρωσικού στρατού, τα οποία αποδείχθηκαν με τις 3 αποχωρήσεις από Κίεβο, Χάρκοβο και Χερσώνα, και β. στις αρχικές, τουλάχιστον, αδυναμίες των ρωσικών επιχειρήσεων οι οποίες ήταν σχεδιαστικές, επιτελικές, δικτυοκεντρικές, πληροφοριών, επιμελητείας και άλλες.

7.    Οι απώλειες

Το ζήτημα αυτό κρατείται από την Δύση και τους Ουκρανούς σαν επτασφράγιστο μυστικό. Από την πλευρά της Ρωσίας, στις 21/9/2022, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, σε συνέντευξή του στο ρωσικό κρατικό δίκτυο «Ρωσία 24», δήλωσε ότι «οι απώλειες από την ρωσική πλευρά στην "ειδική στρατιωτική επιχείρηση", είναι 5.937.» Έκτοτε δεν υπήρξε άλλη ανακοίνωση για ρωσικές απώλειες.

Στις συνολικές απώλειες της Ουκρανίας πρέπει να προσμετρηθεί και η μαζική μετανάστευση περίπου 16.000.000 Ουκρανών, με περισσότερους από 9.000.000 στο εξωτερικό, ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται είτε στην Ρωσία είτε σε πόλεις της Δυτικής Ουκρανίας. Αυτό το στοιχείο μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών Ουκρανών στα μέτωπα είναι ζητήματα εξαιρετικά κρίσιμα για την περαιτέρω ύπαρξη της Ουκρανίας.

Συγκλίνουσες πληροφορίες στη Δύση δείχνουν πως ο ουκρανικός στρατός πλησιάζει σε κρίσιμο σημείο απωλειών. Ήδη τον Νοέμβριο, 2022, οι συνολικές απώλειες σε νεκρούς, τραυματίες, αγνοουμένους, σύμφωνα με ανοιχτές πηγές της Δύσης, ήταν περί τις 400.000. Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Φον Ντερ Λάιεν, δήλωσε περί μήνα Δεκέμβριο 2022, ότι (μόνο) οι νεκροί στον ουκρανικό στρατό είναι 100.000.

Ειδικότερα: Στις 1/2/2023 ο συνταγματάρχης Ντάγκλας ΜακΓκρέγκορ, πρώην σύμβουλος του Πενταγώνου, σε συνέντευξή του στο κανάλι Judging Freedom, του YouTube, είπε πως: «η Ουκρανία κινδυνεύει να εξαφανιστεί» και απειλείται με «ολοκληρωτική καταστροφή της από σοβαρή δημογραφική κρίση, λόγω μετανάστευσης.»

Ο ίδιος, στις 5/2/2023 δήλωσε, πως: «Όταν ο αρχηγός στρατού της Ουκρανίας, στρατηγός Zaluzhny βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες, συναντήθηκε με τον Υπουργό Άμυνας Lloyd Austin και με τον Στρατηγό Mark Millie, Πρόεδρο του Μικτού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ και σε μυστική ενημέρωση τους πληροφόρησε, ότι η Ουκρανία είχε χάσει 257.000 ανθρώπους από την αρχή (των εχθροπραξιών)».

Στην γλώσσα των στρατιωτικών απωλειών 257.000 νεκροί σημαίνει και άλλους τόσους τραυματίες, στους οποίους πρέπει να προστεθούν και οι επισήμως δηλωθέντες σαν «Αγνοούμενοι», που με ήπιους υπολογισμούς ξεπερνούν τις 60.000 άνδρες. Το συνολικό άθροισμα είναι 574.000, απώλειες Ουκρανών. Αυτά πολύ πριν τις πρόσφατες λυσσώδεις μάχες, στις «κρεατομηχανές», όπως αποκάλεσε ο Αμερικανός στρατηγός Κλαρκ τις πόλεις, Σολεντάρ, Μπάκχμουτ και τις άλλες πέριξ αυτών. Βάσει προσφάτων στοιχείων του ΟΗΕ, σε αυτές τις απώλειες μόνο 7.000 είναι άμαχοι.

Εκτός από τον αριθμητικό παράγοντα είναι σοβαρότατος και ο ποιοτικός. Οι Ουκρανοί σε κρίσιμα αξιόμαχες «Ειδικές Μονάδες», όπως η 24η Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία της Ουκρανίας, από το Lviv, κ.α., μετά την προώθησή τους στην πρώτη γραμμή των Σολεντάρ, Μπάκχμουτ, είχαν απώλειες μέχρι και 70% των ανδρών τους. Αυτό, εκτός από τον ΜακΓκρέγκορ, το βεβαιώνει και ο οργανωτής και Διοικητής των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων «Μότσαρτ», Συνταγματάρχης, κομάντος Μίλμπουρν, και άλλοι δυτικοί αξιωματικοί.

Πρόσφατα, εμφανίστηκαν σχετικές πληροφορίες στην τουρκική εφημερίδα Hurseda, καθώς και σε άλλες ελεύθερες πηγές οι οποίες επικαλούνται τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, και αναφέρουν πως οι νεκροί στον ουκρανικό στρατό ανέρχονται σε 157.000. Με τον προαναφερθέντα υπολογισμό προκειμένου για συνολικές στρατιωτικές απώλειες θα πρέπει να προσθέσουμε άλλους τόσους ως τραυματίες και να προσθέσουμε τους αγνοουμένους. Υπάρχουν όμως και οι απώλειες του ΝΑΤΟ, οι οποίες, όπως γράφεται έχουν ως εξής: οι νεκροί ανέρχονται σε 5.360 μισθοφόρους, και επιπροσθέτως 2.458 μέλη των τακτικών στρατών των χωρών της συμμαχίας, καθώς και 234 στρατιωτικούς εκπαιδευτές. Έτσι οι συνολικές απώλειες φτάνουν σχεδόν τις 400.000 στρατιωτικούς. Όμως είτε οι απώλειες ξεπερνούν τις 500.000 είτε τις 400.000 δεν παύουν να είναι κολοσσιαίες. Από τις ίδιες πηγές αναφέρεται ο ουκρανικός εξοπλισμός που καταστράφηκε από τα ρωσικά στρατεύματα. Έτσι, έχουν καταστραφεί περισσότερα από 6.000 άρματα μάχης, περισσότερα από 7.000 συστήματα πυροβολικού και σχεδόν 3.000 drones.

Από την αρχή του πολέμου μέχρι σήμερα η αναλογία απωλειών υπολογίζεται σε 9 Ουκρανούς για κάθε 1 Ρώσο στρατιώτη. Έτσι, εάν οι Ουκρανοί έχουν απώλειες 574.000 στρατιωτικούς, αυτό αναλογικά για τους Ρώσους σημαίνει ότι οι απώλειες τους είναι 63.777 στρατιωτικοί. Ενώ, εάν οι ουκρανικές απώλειες είναι περί τις 400.000, αναλογικά, οι αντίστοιχες ρωσικές θα πρέπει να υπολογίζονται σε 44.444 στρατιωτικούς, σε ένα χρόνο. Εάν συμβαίνει αυτό το τελευταίο, τότε οι Ρώσοι έχασαν σε ένα χρόνο τόσους στρατιωτικούς όσους έχασαν οι Ουκρανοί τους τελευταίους μήνες στις μάχες του Σόλενταρ, του Μπάκχμουτ και περιχώρων.

 

8.      Το Εδαφικό

Όπως δείχνει, στις 26/3/2022, ο χάρτης μαχών του Twitter war mapper, δηλαδή ένα μήνα μετά την έναρξη των επιχειρήσεων, οι ρωσικές δυνάμεις διατηρούν την συνοχή τους στον νότο, αλλά ΒΑ και προς Β είναι πολυδιασπασμένες, τόσο κοντά στο Κίεβο όσο και πλησίον του Χάρκοβο. Εδώ αποδεικνύεται ανάγλυφα και ο κακός σχεδιασμός των ρωσικών επιχειρήσεων των 150.000 ανδρών που ήταν εξαιρετικά λίγοι μπροστά σε 2.000.000 άνδρες του ουκρανικού στρατού και των μισθοφόρων του.

Την ίδια μέρα, στις 26 Μαρτίου του 2022, το Ινστιτούτο Σπουδών Πολέμου, της Ουάσιγκτον, (ISW), όταν ρωσικές δυνάμεις βρισκόταν κοντά σε Κίεβο, Χάρκοβο και ήλεγχαν την Χερσώνα κατά 80%, είχε δημοσιεύσει έκθεση με σχετικό χάρτη που έδειχνε καθαρά πως το έδαφος που ήλεγχαν (ροζ χρώμα) ή διεκδικούσαν (κίτρινο χρώμα) οι Ρώσοι ήταν το 25% της Ουκρανίας.

 

Είναι εμφανές ότι στον χάρτη του ISW τα εδάφη που ελέγχουν οι Ρώσοι είναι περισσότερα από εκείνα που αποτυπώνονται στον καλύτερα πληροφορημένο (προηγούμενο) χάρτη του Twitter. Οι χάρτες του Twitter αναδεικνύουν επί ένα χρόνο την αξιοπιστία τους, καθώς συγκρίνονται επιτυχώς καθημερινά με τους χάρτες των Military Bloggers οι οποίοι μεταδίδουν πληροφορίες έως και μέσα από τα πεδία των μαχών και λίγη ώρα μετά την κάθε μάχη. Από την αρχή του πολέμου μέχρι σήμερα το ISW ευτελίζεται συνεχώς, με αποτέλεσμα να είναι πλέον ένα αναξιόπιστο όργανο αμερικανικής προπαγάνδας.

Στον επόμενο χάρτη, αποδεικνύεται πως ένα χρόνο μετά, στις 24 Φεβρουαρίου, 2023, περίπου 20% του εδάφους της Ουκρανίας ελέγχεται από τις ρωσικές δυνάμεις.

Σε αυτό πρέπει να προστεθεί κατά προσέγγιση ένα 5-7% εδαφών που αποτελούν εμπόλεμη ζώνη. Άρα συνολικά σήμερα το 25-27% της Ουκρανίας είτε ελέγχεται είτε διεκδικείται άμεσα από τους Ρώσους. Έτσι μετά την τριπλή εθελοντική απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων το 2022, από: Κίεβο, Χάρκοβο, και το 1/3 της Χερσώνας, (Νοέμβριος του 2022), το ποσοστό που ελέγχουν ή διεκδικούν σήμερα οι Ρώσοι παραμένει περίπου το ίδιο ή κατά τι λιγότερο. 

9. Η γραμμή του μετώπου σε χιλιόμετρα, 

και τα οχυρωματικά έργα

Στο τέλος Μαρτίου 2022, η γραμμή αντιπαράθεσης και μαχών ήταν 1.500 χιλιόμετρα, βάσει δυτικών παρατηρητών, αλλά και επίσημης παραδοχής του προέδρου Πούτιν. Ο ίδιος τον Σεπτέμβριο του 2022 εξαγγέλλοντας την ενσωμάτωση των 4 επαρχιών: Λούχανσκ, Ντόνετσκ, Ζαπορίζα, Χερσώνα είπε σε διάγγελμά του ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα περιοριστούν σε ένα μέτωπο 1.000 χιλιομέτρων. Παρ’ όλα αυτά με την συμπλήρωση ενός χρόνου μαχών η γραμμή του μετώπου είναι και πάλι περί τα 1.500 χιλιόμετρα,  ίσως και περισσότερα. Και αυτό γιατί από τον Σεπτέμβριο 2022 και εντατικότερα μετά τον Νοέμβριο μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2023, οι Ρώσοι επεξέτειναν την γραμμή μετώπου επιχειρήσεών τους κατά 500 χιλιόμετρα.

Βάσει δορυφορικών φωτογραφιών, στις 31/1/2023, τα οχυρωματικά έργα του ρωσικού στρατού σε όλη την γραμμή του μετώπου και πολύ πέραν αυτής, ανέρχονται σε μήκος περισσότερο από 3.000 χλμ. χωρίς να υπολογιστούν οι εσωτερικές διακλαδώσεις, σε Κριμαία και Χερσώνα, όπου υπάρχουν αλλεπάλληλες οχυρωματικές γραμμές.

 

Για να κατασκευαστεί αυτή η τεράστια γραμμή οχυρωματικών έργων δουλεύουν εθελοντικά κάτοικοι των προσαρτημένων ρωσικών επαρχιών μαζί με άνδρες και μηχανήματα του ρωσικού στρατού.

10.  Πλάτος πρόσφατης ζώνης ρωσικού ελέγχου στο Ανατολικό και Νότιο μέτωπο 

Κατά μήκος αυτών των πρόσθετων 500 χιλιομέτρων μετώπου δημιουργήθηκε από τις ρωσικές δυνάμεις μια νέα ζώνη ελέγχου και εμπόλεμων περιοχών με διαφορετικό πλάτος αναλόγως επικρατουσών συνθηκών. Έτσι εξηγείται και το ότι τα εδάφη που ελέγχουν/διεκδικούν αμέσως οι Ρώσοι μαζί με τις εμπόλεμες περιοχές φτάνουν και πάλι στο 25-27%. Αυτή η ζώνη που περιλαμβάνεται πλέον σε όλους τους χάρτες, ακόμη και σε αυτούς του ISW, αν και μερικές φορές προσπαθεί να την μειώσει, εντοπίζεται κυρίως στην Ανατολική Ουκρανία, το Ντόνετσκ και το Λούχανσκ. Σε αυτές τις επαρχίες οι Ρώσοι έχουν σταδιακά πλέον ενοποιήσει τα εδάφη που ελέγχουν πράγμα που δεν συνέβαινε μέχρι τον Αύγουστο του 2022, ειδικά στις περιοχές μεταξύ Χάρκοβο, Λούχανσκ και Ντόνετσκ, κάτι που φαίνεται και στους χάρτες του Μαρτίου 2022 τους οποίους παρουσίασα πιο πάνω.

Στον δικό μου χάρτη Google που ακολουθεί παρουσιάζεται η σημερινή κατάσταση των εμπολέμων. Δεξιά με μαύρη διακεκομμένη γραμμή τα παλαιά σύνορα της Ρωσίας. Στη μέση με μπλε γραμμή ο κύριος οδικός άξονας ο οποίος αποτελεί και γραμμή σκληρών μαχών. Τον άξονα αυτόν ελέγχουν άμεσα οι Ρώσοι είτε έμμεσα με το πυροβολικό τους. Η αριστερά του οδικού άξονα, κόκκινη διακεκομμένη γραμμή, σημειώνει τα για τους Ρώσους επιθυμητά σύνορα των 3 από τις 4 προσαρτημένες επαρχίες: Λούχανσκ, Ντόνετσκ, Ζαπορίζα. Με κάθετες κίτρινες γραμμές, ανάμεσα στον κύριο οδικό άξονα και τα επιθυμητά για τους Ρώσους νέα σύνορα, σημειώνονται οι περιοχές που ελέγχονται από τους Ουκρανούς. Με κόκκινους αστερίσκους οι συχνότερα βομβαρδιζόμενες περιοχές. Το Βούγκλενταρ, Νο 6 είναι πόλη που σήμερα γίνονται έντονες μάχες. Τα σημεία/πόλεις: 3. Σλάβιανκς και 4. Κράματορσκ είναι δύο πόλεις κλειδιά, περί τα 30 χιλιόμετρα δυτικά του Μπάκχμουτ, οι οποίες μετά βεβαιότητος θα αποτελέσουν σημεία σφοδρών μαχών στο εγγύς μέλλον.

Από τον Σεπτέμβριο του 2022, και κυρίως από τον Νοέμβριο, το πλάτος αυτής της ζώνης αυξάνει προς τα δυτικά. Πρόσφατά πέριξ του Χαρκόβου και της Λίμαν οι Ρώσοι ήλεγξαν 23 χωριά και κοινότητες.

Ο επόμενος χάρτης μαχών του Μπάκχμουτ, πόλη στην οποία γίνονται σκληρές μάχες από το καλοκαίρι του 2022, είναι σαφής. Με κόκκινα βέλη η πορεία των ρωσικών δυνάμεων. Σημειώνονται τα ονόματα των οικισμών ή χωριών που ελέγχουν οι Ρώσοι περικυκλώνοντας το Μπάκχμουτ, καθώς και μέσα σε κυκλικές περιοχές με κίτρινο χρώμα οι κρίσιμοι στρατηγικοί λόφοι από τους οποίους βάλει το ρωσικό πυροβολικό.

Σημειώνεται με βέλος και ο δρόμος που οδηγεί στο Κάσιβ Γιάρ και ο οποίος είναι ο τελευταίος αμαξιτός δρόμος από τον οποίο μπορούν να υποχωρήσουν οι Ουκρανοί.  

Το Μπάκχμουτ τυπικά δεν έχει ακόμη πέσει. Είναι εμφανές, εκτός από την εξαιρετικά σημαντική στρατηγική αξία της πόλης, ότι οι Ουκρανοί χρειάζονται κι άλλο χρόνο για να ετοιμάσουν οχυρές θέσεις μετά την πιθανή υποχώρησή τους σε βάθος 30-40 χλμ. στις πόλεις Σλάβιανσκ και Κράματορσκ. 

Ωστόσο εκτός του Μπάκχμουτ δημιουργήθηκε και ένα άλλο σκληρό μέτωπο στην πόλη Βούγκλενταρ η οποία εάν πέσει ανοίγει ο δρόμος για την Ζαπορίζια. Και εδώ το μέλλον των μαχών προβλέπεται ιδιαίτερα σκληρό.

Στο ανατολικό μέτωπο οι ρωσικές δυνάμεις έχουν τον έλεγχο δεκάδων μικρών πόλεων, χωριών και κοινοτήτων, πράγμα που μετέθεσε προς τα δυτικά το σύνορο ελεγχόμενων εδαφών, με πρόσφατα σημαντικότερη πόλη το Σολεντάρ, βορείως του πολιορκούμενου Μπάκχμουτ, όπως και στα πέριξ αυτού χωριά και οχυρές θέσεις. Προς βορά: Κράσνα Χόρα, Μπερχίβκα, Γιαχίντνε και προς νότο: Στουπόσκι, Κλισβιίκα, Οπίτνε, Παρασκοβίιβκα και άλλα. Μεγάλη σημασία έχει και το ότι οι Ρώσοι ελέγχουν τους μεγάλους και μικρούς αυτοκινητοδρόμους, όπως τον Μ03 τον ΤΟ513 κ.α., οι οποίοι σημειώνονται στον χάρτη που ακολουθεί. Με βέλη οι κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων. 

Στον επόμενο γεωφυσικό χάρτη φαίνεται η πόλη του Μπάκχμουτ με τις ελεγχόμενες από τους Ρώσους κοινότητες/χωριά και γύρω από αυτές οι επίπεδες αγροτικές εκτάσεις οι οποίες δεν προσφέρονται στους Ουκρανούς για άμυνα.

Ανάλογο φαινόμενο υπάρχει και στο νότιο μέτωπο. Εκεί οι ρωσικές δυνάμεις έχουν προωθηθεί στο Βούγκλενταρ, που προαναφέρθηκε, ελέγχοντας κατά ποσοστό αυτή την πόλη, ενώ προέλασαν μερικά χιλιόμετρα και προς την πόλη της Ζαπορίζα.                                

11.  Το μέλλον του πολέμου. Τα νέα όπλα προς 

τους Ουκρανούς και τα κρίσιμα βεληνεκή

Τα νέα όπλα που δίνει/θα δώσει η Δύση στην Ουκρανία είναι βέβαιο ότι θα κλιμακώσουν και άλλο τον πόλεμο και θα φέρουν ακόμη πιο καταστροφική αντίδραση της Ρωσίας. Έχει εξαγγελθεί ότι θα σταλούν στους Ουκρανούς τανκς, πράγμα που σημαίνει ότι ο ουκρανικός στρατός δεν διαθέτει πλέον αξιόλογο αριθμό τανκς γιατί τα περισσότερα έχουν καταστραφεί από τους Ρώσους. Έτσι η αποτελεσματικότητα αυτού του όπλου θα εξαρτηθεί από τον αριθμό, καθώς ακόμη και 300 δυτικά τανκς είναι λίγα σε ένα μέτωπο 1.500 χλμ. το οποίο χρειάζεται περί τα 2.000 τανκς. Πρόβλημα αποτελεί το από ποιες γέφυρες θα περάσουν αυτά τα τανκς, οι περισσότερες των οποίων είναι ανατιναγμένες, η πολυτυπία τους, η υποστήριξη με καύσιμα, κυρίως των Άμπραμς που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες καυσίμου, πρωτίστως η υποστηρικτική επιμελητεία τους, τα ανταλλακτικά, όπως και οι ειδικές μονάδες υποστήριξης που, π.χ. οι Άγγλοι, επιβάλλουν να υπάρχουν, ώστε σε περίπτωση που βληθεί ένα άρμα τους να αποσυρθεί αμέσως από το πεδίο της μάχης, ώστε η τεχνολογία της θωράκισης και άλλα ειδικά τεχνικά χαρακτηριστικά του να μη γίνουν γνωστά στους Ρώσους.

Το ζήτημα των αεροπλάνων, F- 16, είναι επίσης πολύπλοκο, χρειάζεται χρόνο εκπαίδευσης, κυρίως εμπειρία μάχης, υποδομές υποστήριξης και πάνω από όλα χρειάζονται αεροδρόμια με εκτεταμένους διαδρόμους τους οποία τώρα δεν διαθέτει η Ουκρανία και που προφανώς όταν θα γίνουν θα βομβαρδίσει η Ρωσία. 

Ωστόσο η κλιμάκωση του πολέμου θα γίνει άμεσα κυρίως με τα όπλα μακρού ή μακρύτερου βεληνεκούς. Όπλα όπως τα GLSDB, που τοποθετούνται επάνω στην ρουκέτα Μ26, του συστήματος MLRS, με εμβέλεια 150 χλμ, ή και με τους αγγλικούς πύραυλους Storm Shadow, με βεληνεκές 250 - 300 χλμ και ταχύτητα έως και 1.000 χιλιόμετρα την ώρα, θα δώσουν στους Ουκρανούς την δυνατότητα να χτυπούν σε όλο το βάθος των εδαφών που ελέγχουν οι Ρώσοι στο Ντονμπάς, ακόμα και μέσα στην Ρωσία.

12.  Τα κρίσιμα βεληνεκή γύρω από την Κριμαία

Τον χάρτη που ακολουθεί τον κατασκεύασα και δημοσίευσα για πρώτη φορά μετά τις 11/11/202. Σε αυτόν σημειώνονται οι χιλιομετρικές αποστάσεις πόλεων στόχων στην Κριμαία με κέντρο την ελεγχόμενη από τους Ουκρανούς πόλη της Χερσώνας. Οι αριθμοί των χιλιομετρικών αποστάσεων είναι αποκαλυπτικοί ως προς τι και πού θα συμβεί στο μέλλον.

Βεληνεκή με βάση τα 150 χλμ.

Πρόσφατα εξαγγέλθηκε από την Δύση ότι θα προμηθεύσουν κατ’ αρχάς… στους Ουκρανούς όπλα με βεληνεκές τα 150 χιλιόμετρα. Τα βεληνεκή που σημειώνονται στον επόμενο χάρτη δείχνουν και το άμεσο μέλλον του πολέμου. Όλες οι περιοχές που ελέγχονται από τους Ρώσους βρίσκονται μέσα στο βεληνεκές των 150 χιλιομέτρων, όπως και αρκετές περιοχές της Ρωσίας πίσω από τα παλαιά της σύνορα. Εάν τα παρεχόμενα στις ουκρανικές δυνάμεις όπλα έχουν βεληνεκές μεγαλύτερο, δηλαδή 200-300 χιλιόμετρα είναι αυτονόητο ότι τα όπλα αυτά θα χτυπούν στόχους σε όλο το Ντονμπάς και πολύ πιο μέσα από τα παλαιά σύνορα της Ρωσίας.

Σημειώνω πως από τα βόρεια σύνορα της Ουκρανίας η Μόσχα απέχει μόνο 430 χλμ., απόσταση η οποία μπορεί να υπερκαλυφθεί από ουκρανικά Drones καμικάζι τα οποία δύσκολα ανχαιτίζονται. Γι’ αυτό και είδαμε πρόσφατα αντιαεροπορικά όπλα μέχρι και στην σκεπή του Κρεμλίνου.

Ένα άλλο όπλο που θα αλλάξει επίσης αυτόν τον πόλεμο είναι τα αντιαρματικά Άκερον, 5ης γενιάς. Ο Γαλλικός τηλεκατευθυνόμενος αντιαρματικός πύραυλος φορητός από άνθρωπο, με λειτουργικό εύρος από 150 μέτρα μέχρι 5 χλμ., βάρους 15 κιλών και με μήκος 1,30μ. Ο πύραυλος αυτός δεν χρειάζεται οπτική επαφή με τον στόχο, δηλαδή είναι NLOS, έχει δυνατότητα κλειδώματος μετά την εκτόξευσή του και εκτοξεύεται ακόμη και υπό μεγάλη γωνία. Είναι ιδανικός για σκόπευση από κλειστές θέσεις στις αστικές περιοχές μεγάλων πόλεων ή και μικρών οικισμών.

Ένας βελτιωμένος πύραυλος μεγάλης εμβέλειας, εκτοξευόμενος από τον αέρα της ίδιας οικογένειας, ο Akeron LP (Akeron Longue Portée), βρίσκεται επίσης σε εξέλιξη.

Ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων υπονόησε σιωπηρή προμήθεια των πολλά υποσχόμενων ATGM 5ης γενιάς της οικογένειας MMP (Missile Moyenne Porte) / Akeron στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, στο περιθώριο παροχής στρατιωτικής βοήθειας από το Παρίσι, όταν συζητιόταν η προμήθεια κλασικών ATGM Milan-2T 2ης γενιάς, που είναι λιγότερο αποτελεσματικοί από τους Άκερον 5ης γενιάς.

Εξαιρετικά σημαντικός τομέας αυτού του πολέμου βρίσκεται στο Διάστημα. Περισσότεροι από 4.000 δορυφόροι που ελέγχουν οι Αμερικανοί βοηθούν καταλυτικά τους Ουκρανούς. Το θέμα του δικτυοκεντρικού – διαστημικού πολέμου είναι μεγάλο και έχει τεράστια σημασία στο μέλλον αυτού του πολέμου.

Πρέπει να τονίσουμε ότι ήδη τόσο από το Πεντάγωνο όσο και από τον ΓΓ ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ έχει επανειλημμένα δηλωθεί η μεγάλη κατασπατάληση πυρομαχικών και όπλων από τους Ουκρανούς οι οποίοι μέσα σε 11 μήνες πολέμου έχουν ξοδέψει 13 ετών αποθέματα πυραύλων Στίγκερ, 5 ετών αποθέματα πυραύλων Τζάβελιν και 1.000.000 οβίδες διαμέτρου 155 χιλιοστών. Οι ΗΠΑ έχουν δυνατότητα παραγωγής 13.000 οβίδων τον μήνα. Με αυτό τον ρυθμό θα χρειαστούν περίπου τεσσεράμισι χρόνια για να αναπληρώσουν τα αποθέματά τους. Ακόμη και εάν διπλασιάσουν την παραγωγή τους, πάλι θα χρειαστούν περισσότερο από 2 χρόνια για να καλύψουν τα ελλείματα.

13.  Το μέλλον του πολέμου

Είναι σαφές ότι από τον πόλεμο των πόλεων, με όμηρους τους αμάχους, γίνεται μετάβαση στον πόλεμο των εξοπλισμών και των στρατηγικών αποθεμάτων, και πάλι με ομήρους αμάχους. Για το μέγιστο ζήτημα της χρησιμοποίησης των αμάχων ως «ασπίδα πολέμου» η Ουκρανία έχει καταδικαστεί από την Διεθνή Αμνηστία, το 2022.

Ακόμη και εάν δεχτούμε, βάσει των προαναφερθέντων, ότι οι απώλειες των Ουκρανών είναι 500.000 οι διαθέσιμοι στρατιωτικοί της Ουκρανίας είναι ακόμη 1.500.000. Έτσι η Ρωσία εκτός του ότι θα πρέπει να ανταπεξέλθει στο ανταγωνισμό των όπλων θα αναγκαστεί να αυξήσει και άλλο τον αριθμό των δυνάμεών της.

Η Δύση αυτή τη στιγμή αρχίζει να δίνει ό,τι έχει και δεν έχει σε όπλα στην Ουκρανία, βρίσκεται σχεδόν με άδειες αποθήκες και αναμένεται να εντατικοποιήσει την παραγωγή της. Έτσι ο πόλεμος θα κριθεί αφενός από τους διαθέσιμους άνδρες και αφετέρου από τα πυρομαχικά, τα όπλα και το είδος των όπλων κάθε πλευράς.

Είναι βέβαιο ότι οι Αμερικανοί θα θελήσουν να εξαντλήσουν οπλικά την Ρωσία, πράγμα όχι εύκολο, καθώς όλη η παραγωγή της Ρωσίας έχει γίνει πλέον πολεμική παραγωγή και τα εργοστάσια όπλων της παράγουν όπλα σε τρείς βάρδιες ημερησίως όλο τον χρόνο, πράγμα που πιστοποιεί η μεγαλύτερη αμερικανική επιθεώρηση όπλων/στρατού Jane’s Defense.

Παράλληλα η Ρωσία αντιμετωπίζει τα μεγάλα έξοδα του πολέμου, που σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο οικονομικών ξεπερνούν το ένα τρισεκατομμύριο ρούβλια, δηλαδή πολλά δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία εν μέρει καλύπτονται από τα ρωσικά υπερκέρδη από το πετρέλαιο και την ενέργεια.

Κρισιμότατο ζήτημα είναι ότι μελλοντικά θα προκύψουν για τους Ρώσους δύο σημαντικοί παράμετροι:  

α. Θα ήταν ακατανόητο, από καθαρά τυπική γεωστρατηγική άποψη, μετά από τέτοιας έκτασης πόλεμο να μην ελέγξουν την Οδησσό και το Νικολάγιεφ και να μη μετατρέψουν την Ουκρανία σε περίκλειστο κράτος, στερώντας από Αμερικανούς–ΝΑΤΟ και γενικώς τη Δύση αυτά τα δύο πολύ σημαντικά λιμάνια.

β. Στρατιωτικά απαιτείται απυρόβλητο βάθος για τους συνοριακούς πληθυσμούς των τεσσάρων ενσωματωμένων πλέον ρωσικών επαρχιών. Με αυτή την παράμετρο θα πρέπει να ελεγχθούν από τους Ρώσους και άλλα ουκρανικά εδάφη, τουλάχιστον περί το 38% ή και περισσότερο, της προ του πολέμου Ουκρανίας.

14.  Η κλιμάκωση και ο ρόλος της πολιτικής

Γενικότερη κλιμάκωση θα φέρει η ένταξη Σουηδίας, Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Κλιμάκωση σημαίνει ήδη η αποχώρηση της Ρωσίας από την συμφωνία για τα πυρηνικά New Start, όπως και το ότι ο πρόεδρος Πούτιν ακύρωσε το διάταγμα εδαφικής κυριαρχίας της Μολδαβίας, πράγμα που φέρνει στο προσκήνιο και την Υπερδνειστερία με τις εκεί λίγες σχετικά ρωσικές δυνάμεις, όπως και τις μεγάλες αποθήκες όπλων τους.

Τεράστιας σημασίας γεγονός είναι η πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών της Κίνας στην Ρωσία και η άνευ όρων και ορίων υποστήριξη που της παρέχει. Η στήριξη της Κίνας θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην συνολική έκβαση του πολέμου. Η «Πρόταση 12 Σημείων Ειρήνης», 24/2/23, από την Κίνα είναι αδύνατον να γίνει αποδεκτή από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, γιατί στο σημείο 3 προβλέπει: «…η περιφερειακή ασφάλεια δεν μπορεί να διατηρηθεί μέσω της ενίσχυσης και της επέκτασης των στρατιωτικών μπλοκ». Αυτό σημαίνει αδρανοποίηση και ουσιαστική κατάργηση του ΝΑΤΟ, δια του οποίου οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί σε Ηνωμένες Πολιτείες ΝΑΤΟ και έχουν επεκταθεί με περίπου 800 βάσεις τους σε όλον τον πλανήτη. 

Κλιμάκωση σημαίνει και το ότι ΗΠΑ εφαρμόζοντας κατά γράμμα όσα λέει η Έκθεση RAND, 2019, ενθαρρύνουν ακόμη σήμερα αντάρτικο στο Τατζικιστάν ενώ συνεχώς προσπαθούν να διεισδύσουν περισσότερο σε όλες τις χώρες που βρίσκονται στο ασιατικό υπογάστριο της Ρωσίας. Κλιμάκωση αποτελούν και οι πρόσφατες δηλώσεις Νούλαν για βομβαρδισμό της Κριμαίας, όπως και οι ακραία φιλοπόλεμες δηλώσεις των Κάμαλα Χάρις, Φον ντερ Λάιεν, Μπρέμποκ, Σολτς κ.α.

Μια άλλη σημαντική παράμετρος είναι ο εσωτερικός «πόλεμος» στις ΗΠΑ μεταξύ Ρεπουμπλικάνων, που θέλουν το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, και των Δημοκρατικών, που θέλουν την συνέχιση. Κομβικό ζήτημα αποτελεί ήδη το εάν τα ποσά για την βοήθεια της Ουκρανίας εγγραφούν στον αμερικανικό προϋπολογισμό ή όχι. Το ότι οι Αμερικανοί ψάχνουν μια κάποια λύση φάνηκε και από το γεγονός, όταν προ ημερών ο επικεφαλής της CIA, William Burns, πρόσφερε στη Ρωσία ως αντάλλαγμα το 20% του εδάφους της Ουκρανίας προκειμένου να σταματήσει τις επιχειρήσεις της. Η πρόταση απορρίφθηκε από την Ρωσία.

Καθημερινά γίνεται όλο και πιο εμφανές, ότι οι Ρώσοι εξακολουθούν να κάνουν οικονομία δυνάμεων περιμένοντας έναν ολοκληρωτικό πόλεμο από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Έτσι όσο κλιμακώνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και εμπλέκονται και άλλα στρατηγικά σημεία όπως η Μολδαβία, η Υπερδνειστερία, ή και κάποια στιγμή η Γεωργία… τόσο γίνεται πιθανότερη η γενίκευση του πολέμου.

Όπως έχω πει πριν από μήνες η Ρωσία έχει μόνο δυο εναλλακτικές ή να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο ή να αυτοκτονήσει και να διαλυθεί. Χθες ο π. πρόεδρος της Ρωσίας Μεντβέντεφ είπε πως «η ήττα της Ρωσία θα σημάνει και την διάλυσή της». Είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τόσο δραματική δήλωση. Παρεμφερή δήλωση έκανε και ο Υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, στρατηγός Σοϊγκού.

Με αυτά τα δεδομένα και παρά το «σάλπισμα υποχώρησης» των ΗΠΑ που σήμανε η τελευταία Έκθεση RAND, 2023, θα ήταν ευτύχημα εάν τα πράγματα οδηγούνταν σύντομα σε μία «παγωμένη σύγκρουση» τύπου Συρίας. Μόνο που εκεί Αμερικανοί, Γάλλοι και Τούρκοι ελέγχουν κάποιες περιοχές για τα τοπικά τους συμφέροντά, αλλά στο σύνολο της χώρας κυριαρχούν οι Ρώσοι.

Δεν πρέπει να αγνοηθεί, ότι η επεισοδιακή απομάκρυνση του πρώην Συμβούλου του Ζελένσκι, του Oleksiy Arestovich, συνδυάστηκε και με ένα σχέδιο διχοτόμησης της Ουκρανίας με όριο τον Δνείπερο, (σε μεγάλο του τμήμα), στα πρότυπα της Βορείου και Νοτίου Κορέας που χωρίζονται στον 38ο παράλληλο. 

Είναι πασιφανές, ότι η κλιμάκωση επιτείνει τον ουκρανικό όλεθρο, σε ουκρανικό έδαφος και όχι κάπου στις ΗΠΑ ή την ΕΕ. Η Αμερική οφείλει να έλθει σε άμεσες διαπραγματεύσεις με την Ρωσία και να επιτευχθεί Ειρήνη πριν να είναι πολύ αργά για όλο τον πλανήτη, καθώς πάντοτε επικρέμαται η πυρηνική απειλή. Το ότι οι Αμερικανοί ζήτησαν και έλαβαν εγγυήσεις από τους Ρώσους για το ταξίδι του Μπάιντεν στην Ουκρανία είναι μία μικρή, θετική ένδειξη.

Σε κάθε περίπτωση η «Έσχατη Κοινή Ανάγκη» θα καθορίσει τις εξελίξεις. Η Ειρήνη ήδη είναι «καταναγκαστική» –ας γίνει μια ώρα αρχύτερα, όχι άλλο αίμα! Θα το επαναλαμβάνω: Μια Νέα Γιάλτα φανερή ή μυστική είναι η  μ ό ν η  ρεαλιστική διέξοδος!