#Ρωμανός Γιώργος Σ Υ Ν Ε Ν Τ Ε Υ Ξ Η Υποκλοπές και κατάργηση των δημοκρατικών Θεσμών στην Ελλάδα

Γιώργος Ρωμανός

Σ Υ Ν Ε Ν Τ Ε Υ Ξ Η  https://www.youtube.com/watch?v=qV3bG0ktgiw

Υποκλοπές και κατάργηση δημοκρατικών θεσμών στην Ελλάδα

ΑΝΤΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΣΜΌΣ στην ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, 1974-2022

Δημοσιεύονται 4 μοναδικά ντοκουμέντα που εντόπισε ο ΓΡ στα διεθνή ΜΜΕ και μετέτρεψε σε εικόνες, ελεύθερες προς αντιγραφή και κοινοποίηση, όπως είναι και ολόκληρη η συνέντευξη.

Προτείνεται η εγγραφή σας στο κανάλι You Tube: Γιώργος Ρωμανός -Βίντεο και στο blog Γιώργου Ρωμανού romanosg.blogspot

Σε αυτά θα βρείτε σημαντικές -από πλευράς ντοκουμέντων και στοιχείων- Συνεντεύξεις και Κείμενα του Γιώργου Ρωμανού.

Η συνέντευξη δόθηκε στον Κωνσταντίνο Τουτσίδη, στον FOCUS FM, 103,6, στις 20-8-22

.

 

#Γιώργος Ρωμανός: Ο συγγραφέας μιλά για το βιβλίο του

#Γιώργος Ρωμανός: Ο συγγραφέας μιλά για το βιβλίο του:

Ο ανυπότακτος / 

Η αληθινή Ιστορία του "Εθνικού Διχασμού",

κατά την παρουσίαση του βιβλίου του που έγινε

στην αίθουσα της ¨Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών", στην Αθήνα, στις 29/6/2022.

Και, παραθέτει στοιχεία βάσει ντοκουμέντων που ανατρέπουν τα ψεύδη και την προπαγάνδα του "Ενιαίου Κυβερνητισμού"  στην νεότερη ελληνική Ιστορία, του 20ου αι. 

#Γιώργος Ρωμανός, ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ βιβλίου: #Ο ανυπότακτος -Αος Εισηγητής, Δρ Ηλίας Ηλιόπουλος, 29-6-2022

Βίντεο με την εισήγηση του Α΄ Εισηγητή, Δρ Ηλία Ηλιόπουλου, του Πανεπιστημίου του Μονάχου, στην παρουσίαση του βιβλίου που έγινε στην αίθουσα της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Αθήνα, 29/6/2022.

https://www.youtube.com/watch?v=3OMIbbVfrOA

#Γιώργος Ρωμανός, #Ο ανυπότακτος, Η αληθινή Ιστορία του «Εθνικού Διχασμού», Σελ. 500, Εκδόσεις Λειμών, 2022.

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ–ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: Νικηταρά 2-4, Αθήνα, 106 78, τηλ. 210-32 27 323, e-mail: ekd.limon@gmail.com

 

Περίληψη 

Ο ανυπότακτος, κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου, ήταν υπαρκτό πρόσωπο που εκ της θέσεώς του βίωσε και κατέγραψε άγνωστα μέχρι σήμερα τμήματα της ελληνικής Ιστορίας. Η μετωνυμία του ονόματός του οφείλεται στο ότι οι επίγονοί του ζουν... Όλα τα δημόσια πρόσωπα, στρατιωτικοί, πολιτικοί και μη, εμφανίζονται με τα πραγματικά τους ονόματα σε ένα θρίλερ πολέμου, κατασκοπίας, έρωτα και λεπτομερούς καταγραφής της καθημερινότητας βάσει ντοκουμέντων.

Το βιβλίο αποτελεί το πρώτο, αυτοτελές, τμήμα μιας τριλογίας με κυρίαρχο θέμα την αληθινή Ιστορία του Εθνικού Διχασμού. Αντί της στεγνής ιστοριογραφίας επιλέχθηκε σκόπιμα η λογοτεχνική αφήγηση με τον τρόπο του Ομήρου. Έτσι με την παράθεση και στοιχείων της προσωπικής ζωής των απλών ανθρώπων, αλλά και των μοιραίων για την χώρα μας ηγετών αποδίδεται πληρέστερα το πολιτικό και ιστορικό κλίμα της εποχής.

Η πολυετής συγγραφή του βιβλίου βασίστηκε στις αφηγήσεις και τα Σημειωματάρια του ανυπότακτου τα οποία διασώθηκαν από τους επιγόνους του. Με αφετηρία αυτά ερευνήθηκαν περισσότερες από 260 πηγές, που συνιστούν μία από τις μεγαλύτερες έρευνες του θέματος. Χρησιμοποιήθηκαν: αποχαρακτηρισμένα απόρρητα έγγραφα των υπουργείων εξωτερικών ΗΠΑ, Ρωσίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Ιταλίας, και του Βατικανό, βιβλία, περιοδικά, αναξιοποίητα αρχεία της Βουλής των Ελλήνων, μεγάλα και μικρά ιδιωτικά αρχεία, εφημερίδες, και διάφορες άλλες εκδόσεις.

Η καταιγιστική δράση αρχίζει τον Ιανουάριο του 1916, στην βάναυσα κατακτημένη από τους «Συμμάχους» Κέρκυρα. Όμως οι αποκαλύψεις ξεκινούν από την Κρήτη του 1816, με λεπτομερή παράθεση ντοκουμέντων που σχετίζονται με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, καθώς και άλλα ύστερα στοιχεία που αφορούν τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄. Τα γεγονότα διαδραματίζονται:

α. στην ιστορικά μοναδική και ενιαία Ήπειρο, τμήμα της οποίας είναι η επινοημένη «Βόρειος Ήπειρος» με το πάντοτε ανοιχτό και σήμερα «βορειοηπειρωτικό» ζήτημα.

β. στην με ελληνική προδοσία κατακτημένη από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ Θεσσαλονίκη –Πόλη Περιχαρακωμένο Στρατόπεδο, σύμφωνα με την επίσημη ορολογία της ΑΝΤΑΝΤ–, όπου και το σκοτεινό παρασκήνιο της κυβέρνησης «Εθνικής Αμύνης» η οποία έφερε τον Εθνικό Διχασμό.

γ. στη Μακεδονία, και την αποκλεισμένη από τους «Συμμάχους» Αθήνα, τον Ιούνιο του 1916.

***

Γιατί τώρα αυτό το βιβλίο;

Το θέμα του Εθνικού Διχασμού, έχει δυστυχώς καταστεί για εμάς τους Έλληνες πάγια φυλετική παράμετρος από αρχαιότατων χρόνων μέχρι και σήμερα, ενώ όλα δείχνουν πως θα ισχύσει και στο μέλλον.

Την συγκέντρωση του υλικού αυτού του βιβλίου, όπως και για τα άλλα δύο της τριλογίας που θα ακολουθήσουν, ο συγγραφέας την ξεκίνησε αμέσως μετά την προδοσία της Κύπρου, το 1974, συγκλονισμένος από τα γεγονότα που βίωσε, καθώς σε κάποια κρίσιμα από αυτά υπήρξε έως και αυτόπτης μάρτυς. Σκοπός του, πρώτα να μάθει ο ίδιος και μετά να καταλάβει γιατί η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η αναζήτηση και εύρεση αδιάψευστων ντοκουμέντων έγινε γι’ αυτόν σκοπός ζωής. Η επί της τριλογίας σύνθεση εγγράφων και στοιχείων, αλλά με αυστηρά λογοτεχνικό τρόπο και όχι στεγνά ιστορικό, διήρκεσε 8 χρόνια.

Με δεδομένο ότι οι νεοέλληνες δεν γνωρίζουν την αληθινή Ιστορία τους, ο Ρωμανός προτείνει μια δική του φράση: «πρώτα το ντοκουμέντο και μετά η άποψη.»

Δεν είναι υπερβολή το να πούμε πως με αυτό το βιβλίο συντρίβονται ιστορικά ψεύδη ενός και πλέον αιώνος.

Στον Ανυπότακτο αποδεικνύεται με στοιχεία ότι η ελληνική Ιστορία του 20^ου αι., (εκλεκτικό πεδίο της εν γένει έρευνας του συγγραφέα), έχει παραμορφωθεί ολοκληρωτικά, με αποτέλεσμα οι νεοέλληνες να θεωρούν την προπαγάνδα τής μιας δεσπόζουσας παράταξης, επί εκατό και πλέον χρόνια, σαν «Ιστορία τους».

Όπως και στα χρόνια του Ανυπότακτου έτσι και σήμερα η ελληνική Δημοκρατία πάσχει βαρύτατα. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πως και οι τελευταίες κυβερνήσεις στην χώρα μας εκλέγονται με ένα ποσοστό ψήφων περί το 20% επί του συνόλου των Ελλήνων που έχουν δικαίωμα ψήφου. Το υπόλοιπο 70-80% του λαού (εδώ και 100 χρόνια τουλάχιστον) έχει εντελώς διαφορετική άποψη από τους κυβερνώντες, για το τι ωφελεί την πατρίδα και το έθνος. Εξαίρεση αποτελούν τα έπη 1912-13, 1940 και ο αγώνας του ελληνικού στρατού 1946-1949.

Στο βιβλίο, ο ιστορικός χρόνος της έρευνας δεν μπορούσε να είναι σημειακός. Έτσι το πολιτικοστρατιωτικά φοβερό 1916, με τον Α΄ΠΠ να μαίνεται σε όλα τα μέτωπα και τον «Εθνικό Διχασμό» στην Ελλάδα να κορυφώνεται είναι το κέντρο ενός κύκλου περιγραφόμενων ιστορικών γεγονότων που ξεκινούν από την Κρήτη, του 1816. Τα ντοκουμέντα που παρουσιάζει  ο συγγραφέας είναι εν πολλοίς άγνωστα, τα περισσότερα σκοπίμως αποκρυβώμενα και οπωσδήποτε συγκλονιστικά.

Αν και δεν το δηλώνει ρητά ο συγγραφέας, συμπεραίνεται από τα γραφόμενά του στο βιβλίο, ο Εθνικός Διχασμός ξεκινά από το 1909, με το αποτυχημένο κίνημα στου Γουδή το οποίο ακυρώθηκε τελικά μέσω των εφημερίδων (!) από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, και κορυφώθηκε με την Μικρασιατική καταστροφή του 1922. Όλο αυτό το διάστημα, 1909-1922 συσσωρεύονταν και εκδηλώνονταν ακραία διχαστικά γεγονότα ενώ η πολιτική σκηνή εφλέγετο υπόγεια ή και φανερά από μίση και θανατηφόρα πάθη. Αντίθετα, σχεδόν όλοι οι ιστορικοί θεωρούν, ότι ο Εθνικός Διχασμός αφορούσε μόνο τα χρόνια 1915-1917. Αυτό διαψεύδεται και μόνο από το γεγονός, ότι στις 14 Ιουνίου 1917 ο Ελευθέριος Βενιζέλος ορκίστηκε σαν πρωθυπουργός-δικτάτορας κατόπιν πολεμικής επέμβασης της ΑΝΤΑΝΤ η οποία είχε βομβαρδίσει την Αθήνα τον Νοέμβριο του 1916 και την κατείχε με στρατεύματα από τις 29 Μαΐου 1917. Ο Βενιζέλος ξεκίνησε την δικτατορική του διακυβέρνηση βασιζόμενος στον Στρατιωτικό Νόμο που είχαν κηρύξει οι Γάλλοι στην Ελλάδα, κατόπιν ανέστειλε κρίσιμα άρθρα του Συντάγματος, δεν συγκαλούσε την Βουλή, επί μακρόν δεν υπέγραφε νομοθετικές πράξεις, και κυβερνούσε με προσωπικά διατάγματα υπό τον απόλυτο έλεγχο των Γάλλων, όπως του μη κατέχοντος Διαπιστευτήρια για την Ελλάδα και συνεπώς παράνομου Γάλλου «Αρμοστή Αφρικανικών Αποικιών» Σαρλ Ζονάρ, του στρατηγού Ρενιό και του ναυάρχου Ντε Φουρνιέ του οποίου τα καταδρομικά είχαν βομβαρδίσει την Αθήνα, το 1916.

Μέχρι τις 4 Νοεμβρίου 1920, οπότε και έχασε τις εκλογές που είχε προκηρύξει ο ίδιος, διενήργησε σειρά από πογκρόμ με διώξεις και εκτελέσεις των πολιτικών του αντιπάλων τους οποίους είτε τους εκτελούσε –μέσω αποφάσεων στρατοδικείων– είτε τους εξόριζε και τους καταδίκαζε σε θάνατο εν εξορία, είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις του Ιωάννη Μεταξά και άλλων επιφανών πολιτικών. Ο Βενιζέλος ως πρωθυπουργός και ταυτόχρονα ως Υπουργός Στρατιωτικών υπέγραψε –μακράν– τις περισσότερες καταδίκες σε θάνατο Ελλήνων πολιτών και στρατιωτικών από οποιονδήποτε άλλον άσκησε τα ίδια αξιώματα στην Ελλάδα.

Στο πώς διαστρεβλώνεται η ελληνική Ιστορία αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση ο τρόπος που παρουσιάζει τα γεγονότα η ευρέως διαδεδομένη Βικιπαίδεια, ήδη από την αρχή του λήμματος «Εθνικός Διχασμός» (τα μαύρα γράμματα δικά μας): «ήταν σειρά από εμφύλιες διαμάχες με ζητούμενο τη συμμετοχή της Ελλάδος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 1914-1918, οι οποίες διαίρεσαν (και γεωγραφικά) τη χώρα σε δύο αντίπαλες παρατάξεις που αντικατόπτριζαν τους αντιμαχόμενους συνασπισμούς του Πολέμου, και την οδήγησαν στο πλευρό της Τριπλής Συνεννόησης (ΑΝΤΑΝΤ), το 1917, και σε κατάσταση μειωμένης εθνικής κυριαρχίας (αρμοστεία), με την ενότητα του έθνους (και για πρώτη φορά και του στρατού) διασπασμένη για τα επόμενα 20 χρόνια.»

Εδώ βλέπουμε με πόση τεχνική παρουσιάζεται ότι δήθεν η πλευρά των υπονοουμένων ως «αντιβενιζελικών» είχε ταχθεί δήθεν υπέρ της Γερμανίας και των λεγόμενων «Κεντρικών Δυνάμεων» πράγμα που ουδέποτε συνέβη, γιατί οι αντίπαλοι του Βενιζέλου επέλεγαν την ουδετερότητα μόνο και μόνο επειδή η ΑΝΤΑΝΤ δεν τους εξασφάλιζε σαφή εδαφικά ανταλλάγματα υπέρ της Ελλάδος. Ρητώς είχε δηλωθεί από την ανώτατη πολιτειακή ηγεσία της χώρας μας πως θα τάσσονταν με την ΑΝΤΑΝΤ εάν αυτή εξασφάλιζε τα αιτηθέντα εδαφικά ανταλλάγματα, και σε κάθε περίπτωση δεν θα πολεμούσαν οι Έλληνες εναντίον της. Έτσι η Βικιπαίδεια παρουσιάζει μόνο τη μία πλευρά, αυτήν που οδήγησε την Ελλάδα στην ΑΝΤΑΝΤ, και αποσιωπά τελείως την άλλη πλευρά. Αλλά αυτή που αποσιωπάται ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, περισσότερο από το 70% της εποχής εκείνης η οποία, όπως προαναφέρθηκε επιζητούσε την ουδετερότητα επειδή η ΑΝΤΑΝ δεν έδινε στους Έλληνες ως ανταλλάγματα εδάφη των προαιώνιων ελληνικών πατρίδων, ήτοι την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου, την Ιωνία, την Κύπρο, με απώτερο και πολλαπλώς δηλωθέντα δημοσίως στόχο την ανακατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως.

Από την άλλη πλευρά συμπεριλαμβάνεται στην φράση «σειρά από εμφύλιες διαμάχες» και ο πραγματικός πόλεμος που διενήργησαν τον Νοέμβριο του 1916, οι αντίθετοι με την πολιτική του Βενιζέλου εναντίον των στρατευμάτων της ΑΝΤΑΝΤ και οι μάχες που έγιναν στις περιοχές Ρουφ, Καλλιθέας, Φιλοπάππου, Ακροπόλεως και στο Ζάππειο κατά τις οποίες νικήθηκαν οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ. Και βέβαια αυτό δεν λέγεται «εμφύλια διαμάχη».

Όπως δεν είναι ευρέως γνωστό από τις αρχές του 1914 υπάρχουν καταγεγραμμένες τουλάχιστον τέσσερεις (4) συγκεκριμένες προτάσεις της ανώτατης πολιτειακής ελληνικής ηγεσίας της χώρας μας, για συμμετοχή στον πόλεμο με την πλευρά της ΑΝΤΑΝΤ, αφού όμως συμφωνηθούν τα προαναφερθέντα ανταλλάγματα. Ωστόσο καμία από αυτές τις προτάσεις δεν δέχθηκε η ΑΝΤΑΝΤ, με πρωτοστάτη των αρνήσεων τον Τσόρτσιλ ο οποίος επιζητούσε συστηματικά την συμμαχία με τους Βουλγάρους, παρά το ότι οι Έλληνες τους είχαν επανειλημμένα κατανικήσει και το λογικό θα ήταν οι Άγγλοι να επιζητούν την συμμαχία των Ελλήνων.

Σημειώνεται πως η πρώτη πρόταση υπέρ της ουδετερότητος, ανήκε από κοινού τόσο στον βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ όσο και στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος κατόπιν άλλαξε γνώμη...

Κορυφαία γεγονότα

Το βιβλίο επικεντρώνεται σε μια σειρά σημαντικών ιστορικών και πολιτικών θεμάτων τα οποία συνοδεύονται από πολλά μικρότερα αλλά κρίσιμα. Στοιχείο κλειδί αποτελούν και οι αφηγήσεις της καθημερινής ζωής των απλών ανθρώπων, όπως και των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών. Εξαιρετικά σημαντικά γεγονότα είναι:

1.     Όσα συνέβησαν στην ενιαία και αδιαίρετο Ήπειρο των Ελλήνων η οποία φτάνει μέχρι το ιστορικά βεβαιωμένο «Βυζαντινόν Όριον» βορείως των Τυράννων και του ποταμού Σκούμπι, και η απελευθέρωση των πόλεων: Χιμάρας, από τον Σπ. Σπυρομήλιο και το αντάρτικο σώμα του, 5/10/1912, και της Κορυτσάς, αντιστοίχως από τον Παν. Δαγκλή, 7/12/1912. Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913) από τον τουρκικό ζυγό, ο Ελληνικός στρατός συνέχισε ελευθερώνοντας και άλλες πόλεις της Ηπείρου μέχρι έξω από τον Αυλώνα. Επακολούθησε ο πολυμέτωπος ηρωικός ένοπλος αγώνας των Ελλήνων Ηπειρωτών ο οποίος κορυφώθηκε με την ανακήρυξη του κράτους της Ανεξάρτητης Ηπείρου, στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Ένα κράτος που εξέλεξε τοπικούς βουλευτές, οι οποίοι επισκέφθηκαν το ελληνικό κοινοβούλιο, είχε ένοπλες επαναστατικές δυνάμεις, δημιούργησε λιμενικές αρχές, εξέδωσε δικό του γραμματόσημο και διακινούσε ως κράτος τα προβλεπόμενα δημόσια έγγραφα.

     Όμως με την επέμβαση των ξένων δυνάμεων, Ιταλίας, Αυστροουγγαρίας, υπό τον συντονισμό της Αγγλίας, η απελευθερωμένη περιοχή μετονομάστηκε σε «Βόρειο Ήπειρο», μία γεωγραφική έκταση που βρίσκεται περίπου στο κέντρο της ενιαίας Ηπείρου των Ελλήνων, έναν όρο που τον αποδέχτηκε η κυβέρνηση Βενιζέλου. Τελικά, ακυρώθηκε το κράτος της απελευθερωμένης Ανεξάρτητης Ηπείρου και στη θέση της κατασκευάστηκε ένα άλλο επινοημένο κράτος με μια εξίσου επινοημένη εθνότητα κατοίκων προερχόμενη από συνένωση ετερόκλητων φύλων, όπως έγινε πρόσφατα και με τα Σκόπια.

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται λεπτομερή ιστορικά, εθνολογικά και γλωσσολογικά στοιχεία περί των εννοιών Έλληνας Ηπειρώτης, Αρβανίτης και Αλβανός.

2.     Η αγόρευση στο ελληνικό κοινοβούλιο του Ελευθερίου Βενιζέλου, στις 2 Μαρτίου 1913, και όσα είπε περί «ανυπαρξίας σπονδυλικής στήλης της Ελλάδος» εάν αυτή επέμενε να διατηρεί στο κράτος της τις απελευθερωμένες πόλεις της Μακεδονίας, με επίκεντρο την Καβάλα και επεκταθεί στην Θράκη.

Η στάση του Βενιζέλου δεν άλλαξε ούτε πριν την υπογραφή της κρισιμότατης για την χώρα μας Συμφωνίας του Βουκουρεστίου, στις 28 Ιουλίου 1913, οπότε κατόπιν επεμβάσεως του Γερμανού Κάϊζερ υπέρ της Ελλάδος αποδόθηκε τελικά η Μακεδονία σε αυτήν, ενώ οι Άγγλοι ήθελαν να εκχωρηθεί στην Βουλγαρία.

3.     Στις αρχές του 1915 ο Βενιζέλος, επιμένοντας στην πολιτική του, υπέβαλλε στον βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ τρία (3) γραπτά Υπομνήματα-επιστολές για παράδοση της Μακεδονίας στους Βουλγάρους τα οποία μετά την διαφωνία του με τον Κωνσταντίνο τα δημοσίευσε ο ίδιος σε γαλλικές εφημερίδες, σπάζοντας το απόρρητο των εθνικών υποθέσεων με εξευτελιστικό τρόπο για τον Έλληνα ανώτατο άρχοντα. Αυτή ήταν και αιτία που ο βασιλιάς αποδέχθηκε την παραίτηση του Βενιζέλου και από αυτό το γεγονός θεωρείται πως ξεκινά ο Εθνικός Διχασμός, πράγμα όμως, όπως προαναφέρθηκε, δεν απετέλεσε την μόνη αιτία, αλλά μία μόνο κορύφωση των συνεχών διαφωνιών στα εθνικά θέματα μεταξύ των δύο ανώτατων πολιτειακών παραγόντων, βασιλέως και πρωθυπουργού.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΒΙΒΛΙΟΥ, σελίς 231:

«…Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Φεβρουάριο του 1915, ο Βενιζέλος έστειλε στον Κωνσταντίνο τρεις επιστολές-υπομνήματα· το τρίτο στις 17 Φεβρουαρίου, με τα οποία του πρότεινε να παραχωρηθούν οι Σέρρες, Δράμα, Καβάλα στη Βουλγαρία, προκειμένου αυτή να μείνει ουδέτερη. Είχε, όπως σου ξαναείπα, εμμονή με το να παραδώσει ελληνικά εδάφη στους Βούλγαρους. Τότε εμφανίστηκε και ένα δήθεν αντάλλαγμα, από τους Άγγλους, ότι θα έδιναν στην Ελλάδα την περιοχή της Σμύρνης, ή και άλλα Βιλαέτια. Ωστόσο ο Βενιζέλος δεν εξηγούσε το πώς οι Άγγλοι έταζαν στην Ελλάδα σημαντικότατες επαρχίες της Τουρκίας τις οποίες κατείχαν οι Τούρκοι και τις υπερασπίζονταν μαζί με τους Γερμανούς συμμάχους τους. Ειδικά εκείνο τον καιρό που οι Γερμανοί νικούσαν σχεδόν σε όλα τα μέτωπα. Αλλά, αμέσως αποδείχτηκε, ότι αυτή η αντιπροσφορά ήταν μια μπλόφα της Αγγλίας, την οποία γρήγορα απέσυρε, καθώς οι υπόλοιποι στην ΑΝΤΑΝΤ δεν είχαν ιδέα! Μάλιστα οι Ιταλοί όχι μόνο διαφωνούσαν να παραχωρηθεί οτιδήποτε από την Ιωνία στους Έλληνες, αλλά θεωρούσαν ότι την Σμύρνη έπρεπε να την πάρουν αυτοί. Ωστόσο, με αυτό το κυνικό ψέμα τους οι Άγγλοι και ο Βενιζέλος δεν λογάριαζαν το κυριότερο: πώς η Ελλάδα θα παρέδιδε εδάφη της Ανατολικής Μακεδονίας τα οποία ο στρατός της είχε απελευθερώσει με ποταμούς αίματος μόλις δυο χρόνια πριν; Έτσι, ο Κωνσταντίνος διαφώνησε με τον Βενιζέλο. Κι εκείνος τον εκδικήθηκε ύπουλα, όπως συνήθιζε: διασύροντας δημόσια τον αντίπαλό του. Και, δημοσίευσε τις τρεις επιστολές του στις γαλλικές εφημερίδες, ξεφτιλίζοντας τον Έλληνα βασιλιά.

Όταν ο Δημήτρης έμαθε τις λεπτομέρειες έμεινε άφωνος. Στην ιδιόγραφη επιστολή του που έστειλε ο Βενιζέλος στον βασιλιά Κωνσταντίνο, με ημερομηνία 17 Φεβρουαρίου 1915, αναφερόταν ειδικά στη Δράμα και την Καβάλα και επέμεινε με απερίγραπτο κυνισμό στο να παραδοθούν αυτές στους Βουλγάρους, ώστε οι Βουλγαρία να αποκτήσει λιμάνι και πρόσβαση στο Αιγαίο. Συγκεκριμένα ο Βενιζέλος έγραφε:

«…Η παραχώρησις της Καβάλας είναι βεβαίως θυσία οδυνηροτάτη, αισθάνομαι δε αίσθημα βαθύτατου ψυχικού άλγους, εισηγούμενος αυτήν. Αλλά δεν διαστάζω να την προτείνω. […]…η παραχώρησις του τμήματος Δράμας – Καβάλας θα γίνει υπό τον ρητόν όρον ότι η βουλγαρική κυβέρνησις θα εξαγοράσει τας περιουσίας πάντων εκείνων όσοι θελήσωσι εκ του παραχωρηασθησομένου μέρους. Ουδ’ αμφιβάλλω ότι πάντες μέχρις ενός οι ομογενείς του μέρους τούτου, εκποιούντες τας περιουσίας αυτών θα σπέυσωσι να μεταναστεύσωσιν εις την αναδημιουργηθησομένη εν Μικρά Ασία νέαν Ελλάδα, αυξάνοντες και ενισχύοντες τον ελληνικόν πληθυσμόν αυτής […] υπό τοιούτους όρους Μεγαλειότατε, πιστεύω ακραδάντως ότι πρέπει να τεθεί κατά μέρος πας δισταγμός.»  

4.     Η με ελληνική προδοσία κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ, Άγγλων, Γάλλων, Ιταλών, Ρώσων, στις 17-18 Σεπτεμβρίου 1915, και η επίσημη μετατροπή της σε «Περιχαρακωμένη Πόλη Στρατόπεδο», που εκτείνονταν από τον Γαλλικό ποταμό μέχρι της όρια της Χαλκιδικής, υπό την διακυβέρνηση του ανακηρυχθέντος με «Συμμαχικό» διάταγμα δικτάτορα, Γάλλου στρατηγού Σαράιγ, διάταγμα το οποίο υπέγραψε ο ίδιος. Είχε προηγηθεί και πάλι με ελληνική προδοσία η κατάκτηση της Λήμνου από τους «Συμμάχους», στην οποία οπισθοχώρησαν τα νικημένα στρατεύματά τους μετά την εξόχως συντριπτική ήττα τους σε Δαρδανέλια και Καλλίπολη.

Η κατάκτηση της Θεσσαλονίκης αποδίδεται στο βιβλίο ώρα με την ώρα με ακριβή περιγραφή προσώπων και γεγονότων μέσα από ντοκουμέντα.

5.     Η βάναυσα κατακτημένη από τους «Συμμάχους» Κέρκυρα, 29 Δεκεμβρίου 1915, και η μετατροπή της σε στρατιωτική βάση της ΑΝΤΑΝΤ, παρά το γεγονός ότι το νησί διατελούσε σε καθεστώς Διεθνούς Ουδετερότητας και απαγορευόταν η ανάπτυξη ξένων στρατευμάτων σε αυτό.

6.     Ιστορικά και δημοτολογικά στοιχεία για το ποιος ήταν ο Βενιζέλος της κρητικής περιόδου, αλλά και μετά μέχρι τον Εθνικό Διχασμό, όπως και αντίστοιχα στοιχεία για την οικογένεια Μητσοτάκη.

7.     Ο ρόλος του Βασίλη Ζαχάροφ και τα δάνειά του στον Βενιζέλο. Η κρίσιμη επιστολή Γεωργίου Αβέρωφ προς Βενιζέλο, για συγκεκριμένο δανεισμό από τον Ζαχάροφ, στις 25 Μάϊου 1916, και ποιος ήταν ο Δικηγόρος που συνέταξε το σχετικό Συμφωνητικό.

8.     Οι πρώτοι Έλληνες Κομμουνιστές και οι διεθνείς διασυνδέσεις τους σε Κέρκυρα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα.

9.     Η πολιτική δράση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.

10. Η πολιορκία του φυλακίου Ρούπελ από τον στρατηγό-δικτάτορα Σαράιγ με γαλλικές και αγγλικές δυνάμεις και οι επιπτώσεις για την Ελλάδα.

11. Τα τεράστια δάνεια του Βενιζέλου από τους «Συμμάχους» (έγγραφα και επιστολές ξένων πρέσβεων). Η «Νόταμ», της 30ης Μάϊου 1916, που διέλυσε το ελληνικό κράτος και τον ελληνικό στρατό. Ποιος την συνέταξε και ποιοι την επέβαλλαν.

 

Τα κρίσιμα γεγονότα στο βιβλίο είναι πολλά, το ίδιο και τα ντοκουμέντα των οποίων αναφέρεται οι πηγές και τα πρωτότυπα κείμενα παρατίθενται αυτολεξεί μέσα σε εισαγωγικά. Ζητούμενο η Ιστορική αλήθεια και η αποκατάστασή της.

 

Στην αρχή του βιβλίου υπάρχουν στην σελίδα 9 τρία αποφθέγματα. Το πρώτο λέει:

«Δε σε βάζουν σε μπελά όσα δε γνωρίζεις,

αλλά τα κατασκευασμένα γεγονότα

που θεωρούσες σαν αληθινά.»

Μαρκ Τουέιν

Το δεύτερο:

«Αυτά έχει η πολιτική. Είναι ζήτημα ισορροπίας.

Δεν πρέπει να περιμένουμε συνέπεια από τα μεγάλα έθνη.

Μερικές φορές έχουν ευγένεια και καλοσύνη.

Άλλοτε τα ίδια έθνη είναι απερίγραπτα γλοιώδη.»

Ουίνστον Τσόρτσιλ

 

Και το τρίτο του Γιώργου Ρωμανού:

«Όποιος δεν γνωρίζει ή δεν αποδέχεται την πραγματική Ιστορία του είναι καταδικασμένος να ξαναζήσει τις τραγωδίες της.»

 

Τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη.

#Γιώργος Ρωμανός, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ, #Ο ανυπότακτος / Η αληθινή Ιστορία του "Εθνικού Διχασμού", Εκδ. Λειμών, Αθήνα, 2022, Μέρος Α΄, 18 Ιουνίου 2022

 

https://www.youtube.com/watch?v=dCbyWig_XKs

Ο Γιώργος Ρωμανός

Αποκαλύπτει άγνωστα στοιχεία 

της νεότερης ελληνικής Ιστορίας,

μιλώντας για το καινούργιο βιβλίο του

Ο ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΣ,

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ «ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ»

Εκδόσεις Λειμών, Αθήνα, 2022

 

Συνέντευξη στην WEB TV της Στουτγκάρδης

"ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΠΑΛΜΟΣ"

στον Ανδρέα Σαλμανίδη

 

Μέρος Α΄

18 Ιουνίου 2022

Οι Μπάιντεν, τα αμερικανικά εργαστήρια «Βιο-θανάτου» και ποιος δημιούργησε το πρώτο στην Οδησσό. Τρία έγγραφα

 

Οι Μπάιντεν, τα αμερικανικά εργαστήρια «Βιο-θανάτου» και ποιος δημιούργησε το πρώτο στηνΟδησσό. Τρία έγγραφα

Το παγκοσμίως κρισιμότατο ζήτημα των 26 αμερικανικών «Εργαστηρίων Βιολογικού Πολέμου» στην Ουκρανία –εκ των 336 που έχουν δημιουργήσει οι Αμερικανοί σε 30 χώρες– έχει καταγγελθεί διεθνώς και με αδιάσειστα στοιχεία μέχρι στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 11/3/2022. Ωστόσο το θέμα επανέρχεται συνεχώς στην επικαιρότητα, όπως συνέβη ξανά προ λίγων ημερών με «αγνώστου ταυτότητας χημικό νέφος» που έγινε αισθητό στην Οδησσό μετά από αδιευκρίνιστη «έκρηξη». Τμήμα αυτής της υπόθεσης, που συνιστά σαφή απειλή γενοκτονίας για την παγκόσμια κοινωνία, αποτελεί και ο δικαστικός έλεγχος που διενεργείται [29/03/2022 η τελευταία ενημέρωση από διεθνή ΜΜΕ] από δικαστήριο του Ντελαγουέρ στις ΗΠΑ για την ενοχή του γιού του Αμερικανού προέδρου, Χάντερ Μπάιντεν, ο οποίος εμπλέκεται σε ρόλο κεντρικού χρηματοδότη των αμερικανικών «Εργαστηρίων Βιολογικού Πολέμου» στην Ουκρανία, μέσω της εταιρείας «Επενδυτικό Ταμείο -Rosemont Seneca Technology Partners (RSTP)» στην οποία ήταν επικεφαλής.

    Οι πολλές και εφιαλτικές πτυχές αυτής της υπόθεσης έχουν γίνει παραδεκτές μέχρι και από την New York Times (NYT) (Σ.σ.: εφημερίδα-ναυαρχίδα των Δημοκρατικών), αλλά και τις: Wall Street Journal (WSJ), The National Pulse, POLITICO, Daily Mail, The Guardian, Reuters και άλλα διεθνούς κύρους ΜΜΕ. Παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες κάποιων να εξαφανιστεί το θέμα αυτό δεν κρύβεται, καθώς τα σχετικά έγγραφα ντοκουμέντα είναι εκατοντάδες –τουλάχιστον.

    Στην υπόθεση σύρεται και ο πατέρας του Χάντερ, Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, που με την εγγύηση του ονόματός του άνοιγαν οι πόρτες τραπεζών και ιδρυμάτων για τον πακτωλό χρηματοδοτήσεων του ολέθρου. Ωστόσο ο Λευκός Οίκος εμπλέκεται γενικότερα, αφού ένα τμήμα της όλης υπόθεσης έφτασε στο Κογκρέσο, 28/8/2020, και ερευνήθηκε από την Γερουσία, ως «Υπόθεση της εταιρείας Blue Star» σχετιζόμενη και με τον ρόλο της Karen Tramontano που ήταν, 1997-2001, Αναπληρωτής Διευθυντής Προσωπικού, του προέδρου Μπιλ Κλίντον. Στις καταθέσεις ενεπλάκησαν βαθέως… τα ονόματα των Geoffrey Pyatt (ως πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία), της Cathy Novelli (Υφυπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης, Ενέργειας και Περιβάλλοντος στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, 2014 – 2017), και πολλών άλλων. Έτσι το να αποκτήσουν οι ΗΠΑ όλο και περισσότερα «Βιολογικά Όπλα», με κάθε τρόπο και κάθε κόστος αποκαλύπτει μια απύθμενη πολιτική διαπλοκή, μια πολλαπλά συντηρούμενη Λερναία Ύδρα.

    Ευθέως διαπλεκόμενη είναι η CIA και το Πεντάγωνο. Όπως έγραψε (25/3/2022) η Daily Mail: «(εμπλέκονται) Εκτός από τον (αμερικανικό) στρατό, η Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID), το Ίδρυμα Τζορτζ Σόρος και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) […] Η επιστημονική εποπτεία παρέχεται από κορυφαίους ερευνητικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Εργαστηρίου του Λος Άλαμος, το οποίο αναπτύσσει πυρηνικά όπλα.» Στο άρθρο, υπάρχει κατηγορηματική σύνδεση των ΗΠΑ με το κινεζικό εργαστήριο Βιολογικών Όπλων της Γιουχάν, την επιδημία του Κορωνοϊού, ενώ διευκρινίζεται, ότι το εργαστήριο αυτό ελέγχεται από τον κινεζικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό και εποπτεύεται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας.

    Η Daily Mail υπογραμμίζει: «Αλλά το ερώτημα παραμένει: γιατί ο Χάντερ Μπάιντεν βρίσκεται στη μέση όλων αυτών; Γιατί βρίσκεται στο επίκεντρο ο ντροπιασμένος γιος του αντιπροέδρου (Σ.σ.: του Μπάιντεν, το 2014) –ένας τύπος χωρίς ικανότητες και χρήστης κοκαΐνης;».

Οι ΗΠΑ δεν εφαρμόζουν ούτε τον δικό τους νόμο για καταπολέμηση των «Βιολογικών Όπλων»

    Ο Δρ. Φράνσις Μπόιλ (Fransis Boyle), –καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις και συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου “Biowarfare and Terrorism”–, ο άνθρωπος που συνέταξε το 1989 και υπέγραψε μαζί με άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες, τον «Νόμο για την Καταπολέμηση της βιο-τρομοκρατίας και των βιολογικών όπλων στις ΗΠΑ», αποδοκιμάζει το αμερικανικό αμόκ για όλο και περισσότερα «Βιολογικά Όπλα».

    Ο Μπόιλ σε δηλώσεις του τονίζει: «όλα τα εργαστήρια BSL-4 (Βιολογικά Εργαστήρια Υψίστης Βιοασφάλειας) σε ΗΠΑ, Ευρώπη, Ρωσία, Κίνα, Ισραήλ, (Σ.σ.: κ.α…) δημιουργήθηκαν για να ερευνήσουν, να αναπτύξουν και να δοκιμάσουν παράγοντες βιολογικού πολέμου. Δεν υπάρχει κανένας νόμιμος επιστημονικός λόγος να έχουμε εργαστήρια BSL-4.» Ο Μπόιλ, μετά από έρευνά του στο κλειστό κύκλωμα των βιο-χρημάτων του θανάτου κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι: «δαπανήθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ το επιβλητικό ποσό των εκατό (100) δισεκατομμυρίων δολαρίων, (μόνο) έως το 2015, για έρευνα βιολογικού πολέμου». Και συμπληρώνει: «Έχουμε πάνω από δεκατρείς χιλιάδες (13.000) «φερόμενους» επιστήμονες της επιστήμης της ζωής… οι οποίοι δοκιμάζουν βιολογικά όπλα, εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πραγματικότητα αυτό μας πηγαίνει πίσω, σε κάτι πολύ χειρότερο ακόμη και από την 11η Σεπτεμβρίου, 2001.»

Ο Τζο Μπάιντεν αποκαλεί «πουτ@ν@ς γιε» τον απολύτως ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ π. Πρόεδρο της Ουκρανίας, προκάτοχο του Ζελένσκι, και τον εκβιάζει αποτελεσματικά 

Στο βίντεο του οποίου παραθέτω τον Σύνδεσμο:

https://twitter.com/CarlZha/status/1505154270525485058?t=D7nBws0xgWl1Nr98Q5bHoQ&s=09, ο Τζο Μπάιντεν κομπάζει χυδαία ενώπιον κοινού υψηλής διπλωματίας σε «Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων» (Council on Foreign Relations), λέγοντας ότι επισκέφθηκε 12 ή 13 (!...) φορές το Κίεβο, (γιατί τόση πίεση;). Μια από αυτές, «μεταφέροντας» ένα (1) ακόμη «εγγυημένο», όπως το αποκαλεί, δισεκατομμύριο δολάρια εκβίασε τους απολύτως αμερικανοελεγχόμενους, Πρόεδρο της χώρας Ποροσένκο και Πρωθυπουργό Γιάτσενιουκ, απαιτώντας από αυτούς την άμεση παραίτηση Ανωτάτου Εισαγγελέως της Ουκρανίας. Είπε επί λέξει στον Πρόεδρο (Ποροσένκο) «δεν θα σου δώσω το ένα (1) δισεκατομμύριο εάν δεν απολύσεις τον Εισαγγελέα σε έξη ώρες. Θα φύγω και δεν θα πάρεις το ένα (1) δισεκατομμύριο, πουτ@ν@ς γιε. (Αμέσως) Απέλυσαν τον Εισαγγελέα και τοποθέτησαν στη θέση του κάποιον που ήταν πιο «σταθερός»… (για τα αμερικανικά συμφέροντα).

Το πρώτο εργαστήριο «Βιο-θανάτου» στην Οδησσό και ποιος το δημιούργησε

    Ωστόσο οι Μπάιντεν δεν είναι οι πρώτοι στην παραγωγή «Βιο-θανάτου» στην Ουκρανία, (αλλά και παγκόσμια) γιατί κάποιος άλλος τους έκλεψε τη «δόξα», το 2005…

    Εντόπισα στην ιστοσελίδα The National Pulse, στις 8 Μαρτίου 2022, (Σ.σ.: όλα τα διεθνή ΜΜΕ επαναφέρουν το ζήτημα των αμερικανικών «Βιολογικών Όπλων», ενώ μαίνονται οι μάχες στην Ουκρανία) ένα άρθρο-μελέτη, της Natalie Winters, με τους εξής –επακριβώς– τίτλους και το ακόλουθο κείμενο: «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Διαγραμμένες ιστοσελίδες δείχνουν ότι ο Ομπάμα πρωτοστάτησε στη δημιουργία ενός BioLab στην Ουκρανία το οποίο χειρίζεται «Ιδιαίτερα επικίνδυνα παθογόνα».

ΑΝΑΚΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ THE NATIONAL PULSE. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΓΕΙΡΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΔΥΟ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΠΙΣΩ.

»Ένα διαγραμμένο άρθρο στο Διαδίκτυο που ανακτήθηκε από το The National Pulse αποκαλύπτει ότι ο πρώην Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα πρωτοστάτησε σε μια συμφωνία που οδηγεί στην κατασκευή βιοεργαστηρίων στα οποία γίνεται διαχείριση «ιδιαίτερα επικίνδυνων παθογόνων (μικροβίων)» στην Ουκρανία.

»Η είδηση δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα (στις 9/3/2022) όταν η Βικτόρια Νούλαντ (Υφυπουργός Εξωτερικών Πολιτικών Υποθέσεων των ΗΠΑ στην κυβέρνηση Μπάιντεν) κατέθεσε στη Γερουσία των ΗΠΑ, λέγοντας ότι ‘‘η αμερικανική κυβέρνηση ανησυχεί για τις εγκαταστάσεις βιολογικών ερευνών που θα πέσουν στα χέρια της Ρωσίας ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης σύγκρουσης στην Ανατολική Ευρώπη (Ουκρανία).’’»

    Ένα ακόμη ντοκουμέντο εντόπισα στο Τεύχος Νο. 818, της Εφημερίδας Outreach Journal, της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών (USAF) που δημοσιεύτηκε στις 18/6/2010), με τίτλο: «Το Biolab ανοίγει στην Ουκρανία». Σε αυτό περιγράφεται λεπτομερώς πώς ο Ομπάμα, ενώ υπηρετούσε ως γερουσιαστής του Ιλινόις, βοήθησε καταλυτικά στη συμφωνία για την κατασκευή του πρώτου «Εργαστηρίου Βιοασφάλειας, Επιπέδου 3» στην ουκρανική πόλη της Οδησσού.

    Στο άρθρο αυτό, που υπογράφεται από την Tina Redlup, υπογραμμίζεται ο ρόλος του πρώην γερουσιαστή Ντικ Λούγκαρ, ως εξής: «Ο Λούγκαρ είπε ότι τα σχέδια για την εγκατάσταση ξεκίνησαν το 2005 όταν ο ίδιος και ο τότε γερουσιαστής Μπαράκ Ομπάμα συνήψαν συνεργασία με Ουκρανούς αξιωματούχους. Ο Λούγκαρ και ο Ομπάμα βοήθησαν επίσης στο συντονισμό των προσπαθειών μεταξύ Αμερικανών και Ουκρανών ερευνητών…».[και συνεχίζει] «Μια Έκθεση του 2011 από την Επιτροπή της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ για την Πρόβλεψη των Προκλήσεων Βιοασφάλειας της Παγκόσμιας Επέκτασης των Βιολογικών Εργαστηρίων Υψηλού Ελέγχου εξήγησε πώς το εργαστήριο με έδρα την Οδησσό «είναι υπεύθυνο για τον εντοπισμό ιδιαίτερα επικίνδυνων βιολογικών παθογόνων (ιών)».

    Και συνεχίζει η Tina Redlup: «Αυτό το εργαστήριο (Σ.σ.: της Οδησσού) ανακατασκευάστηκε και εξελίχθηκε τεχνικά μέχρι το επίπεδο BSL-3 μέσω μιας συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών και του Υπουργείου Υγείας της Ουκρανίας που ξεκίνησε το 2005. Η συνεργασία επικεντρώνεται στην πρόληψη της εξάπλωσης τεχνολογιών, παθογόνων (ιών), και γνώση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη βιολογικών όπλων» […].

»Ένα ιδιαίτερο έγγραφο (Σ.σ.: με τίτλο UKRAINE, Table 1. BSL-3, facilities in Ukraine) περιγράφει λεπτομερώς το δίκτυο βιοεργαστηρίων της Ουκρανίας, το Έργο Πρόληψης Βιοόπλων (και) αναφέρει με εξαιρετικές λεπτομέρειες το εύρος των παθογόνων (ιών) με τους οποίους η εγκατάσταση διεξάγει την έρευνα.

»Μεταξύ των ιών που μελέτησε το εργαστήριο ήταν ο Έμπολα και ‘‘ιοί παθογένειας’’ της ομάδας ΙΙ, με χρήση ιολογικών, μοριακών, ορολογικών μεθόδων ταχείας απόδοσης».

Η Tina Redlup καταλήγει:

«ΠΑΘΟΓΟΝΑ ΤΟΥ BIOLAB (της Οδησσού). Η ανακαλυφθείσα εγκατάσταση βιοεργαστηρίου ακολουθεί την εξαιρετικά πιεστική πρακτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ να χρηματοδοτήσει (και στην Ουκρανία) μια επικίνδυνη έρευνα (όπως και) στη Γουχάν στο εργαστήριο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος που έχει στρατιωτικές διασυνδέσεις (Σ.σ.: με τον κινεζικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό).

    Η παγκόσμια κοινωνία υποκρίνεται ότι το κακό για «Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος» τελείωσε με την Δίκη της Νυρεμβέργης, 20 Νοε 1945–1 Οκτ 1946, στην οποία καταδικάστηκαν ελάχιστοι…, 24, Ναζί. Όμως όπως αποδεικνύεται σήμερα η συνέχεια είναι εφιαλτικά χειρότερη.

Το Πεντάγωνο δεν ξέρει πού καταλήγουν αμερικανικά όπλα 23, 5 δις που στέλνει στην Ουκρανία

 

Το Πεντάγωνο δεν ξέρει πού καταλήγουν αμερικανικά όπλα 23, 5 δις που στέλνει στην Ουκρανία

Ο πόλεμος Αμερικής–Ρωσίας στην Ουκρανία με αντιπρόσωπο (Proxy War) των ΗΠΑ τον ουκρανικό στρατό και θύμα πρωτίστως τον ουκρανικό λαό που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 βρίσκεται σε ραγδαία και απρόβλεπτη κλιμάκωση. Η Ρωσία πλέον μάχεται κατά συνασπισμού 40 χωρών που εφοδιάζουν με τεράστιες ποσότητες όπλων την Ουκρανία. Γράφτηκε ότι οι ΗΠΑ αποστέλλουν μέχρι και Νάρκες κατά προσωπικού M18A1 Claymore, οι οποίες απαγορεύονται παγκοσμίως από την Συνθήκη της Οτάβα ή Συνθήκη για την Απαγόρευση των Ναρκών, 1999. Το Διεθνές Δίκαιο έχει κουρελιαστεί. Η ολοκληρωτική –πολεμική και οικονομική– σύγκρουση βρίσκεται ένα βήμα πριν τον Γ΄ΠΠ ή και τον Τελευταίο… Παγκόσμιο Πυρηνικό Πόλεμο.

    Σε παλαιότερο κείμενό μου με τίτλο: Πρώτες ήττες ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στον Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμό τους κατά της Ρωσίας, προβλέποντας εγκαίρως τον τεραστίως σημαντικό παράγοντα των αποστολών αμερικανικών όπλων έγραφα: «κατά ένα περίεργο τρόπο…, η πύκνωση αποστολών αμερικανικών όπλων υπήρξε πάντοτε προπομπός του θανάτου της αμερικανικής διπλωματίας και μείωσης της ισχύος των ΗΠΑ. Αυτό συνέβη στο Βιετνάμ, το Ιράν, επί Σάχη (πόσα αμερικανικά ελικόπτερα κατακάηκαν στο έδαφος από τους εξεγερμένους Ιρανούς, ενώ η CIA διαβεβαίωνε ότι όλα βαίνουν καλώς;…), τη Συρία, το Ιράκ, τις τεράστιες ποσότητες όπλων προς την Αλ Κάιντα πριν το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, 11η Σεπτεμβρίου 2001, στη διαρκώς σοβούσα κρίση Αμερικανών-Σαουδαράβων…, τη Λιβύη και μεγαλειωδώς (!...) στο Αφγανιστάν. Σήμερα οι ΗΠΑ πυκνώνουν τις αποστολές όπλων τους στην Ουκρανία.»

    Η Αμερική έστειλε/στέλνει όπλα στην Ουκρανία που η αξία τους μέχρι στιγμής ξεπέρασε τα 3,5 δις δολάρια ενώ πρόσφατα αποφασίστηκε να δοθούν ακόμη 20 δις.

    Ωστόσο προέκυψε από το αμερικανικό Πεντάγωνο (!) και όχι από ρωσικές… πηγές ένα κολοσσιαίο ζήτημα. «Πού καταλήγουν αυτά τα αμερικανικά όπλα;» Το πλανητικού ενδιαφέροντος ερώτημα αναπαρήχθη μεν από παγκόσμιας κυκλοφορίας ΜΜΕ, αλλά στην Ελλάδα (ως συνήθως) η ολιγαρχικά επιβεβλημένη στυγνή λογοκρισία του Ενιαίου Κυβερνητισμού το αποσιώπησε τελείως και εδώ είναι η πρώτη φορά που το θέμα παρουσιάζεται στη χώρα μας, ως προς τις συγκεκριμένες πηγές που ακολουθούν. Τα διεθνή ΜΜΕ που ερευνήσαμε και αναφέρουν το γεγονός είναι: το αμερικανικό CNN, το CNNespanol, το επίσης αμερικανικό GWN goodwordnews, το newsrnd του BBC, το ινδικό Pehal News Team και άλλες ιστοσελίδες και WEB τηλεοράσεις παγκοσμίως. Ο πανομοιότυπος τίτλος που χρησιμοποιούν όλα τα διεθνή μέσα είναι: «Τι συμβαίνει με τα όπλα που αποστέλλονται στην Ουκρανία; Η Αμερική δεν ξέρει πραγματικά».

    Πηγή των πληροφοριών είναι το αμερικανικό Πεντάγωνο και ειδικά ο Γραμματέας Τύπου του Πενταγώνου Τζον Κίρμπι, καθώς και ένας ακόμη Εκπρόσωπος το όνομα του οποίου δεν αποκαλύπτεται.

    Κοινός τόπος στα κείμενα όλων των ΜΜΕ είναι ότι: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν λίγους τρόπους για να παρακολουθήσουν τη σημαντική προμήθεια αντιαρματικών, αντιαεροπορικών και άλλων όπλων που αποστέλλουν, όταν αυτά περάσουν τα σύνορα με την Ουκρανία»[…] «(υπάρχει) ένα τυφλό σημείο που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη αμερικανικών στρατευμάτων στο έδαφος της Ουκρανίας, αλλά και στο ότι πολλά μικρά οπλικά συστήματα μεταφέρονται εύκολα μετά τα ουκρανικά σύνορα.

Είναι ένας συνειδητός κίνδυνος που η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει.»

    Αυτές οι ωμές παραδοχές εκ μέρους των ΗΠΑ μας προτρέπουν να κάνουμε μια συστηματική Αφηγηματολογική και όχι πρωτίστως πολιτική ανάλυση των γραφομένων. Έτσι, στην πιο πάνω παράγραφο το γεγονός αναφέρεται σαν να είναι απόλυτα φυσιολογικό οι ΗΠΑ να μη φέρουν καμία ευθύνη για το πού καταλήγουν τα δικά τους όπλα. Κι όμως μέσα στην Ουκρανία δρουν περισσότεροι από 10.000 Αμερικανοί ως «σύμβουλοι», εκπαιδευτές, μυστικοί πράκτορες, ακόμη και εν ενεργεία αξιωματικοί μεταμφιεσμένοι σε «απόστρατους εθελοντές». Στην ίδια παράγραφο αναφέρεται, ότι «πολλά μικρά οπλικά συστήματα μεταφέρονται εύκολα μετά τα ουκρανικά σύνορα». Και εδώ το Πεντάγωνο παραδέχεται ότι τα φορητά όπλα μπορεί «να μεταφερθούν οπουδήποτε».

    Ο Τζον Κίρμπι είπε επί λέξει: «Παίρνοντας την απόφαση να στείλει όπλα και εξοπλισμό αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μπάιντεν, έλαβε υπόψη τον κίνδυνο ορισμένες από τις αποστολές να καταλήξουν σε απροσδόκητα μέρη…» Η δεύτερη καλά ενημερωμένη πηγή πληροφοριών του Πενταγώνου συμπληρώνει: «Έχουμε αξιόπιστο έλεγχο για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά όταν πέφτει η ομίχλη του πολέμου, τότε ο έλεγχος γίνεται σχεδόν μηδενικός» […] «Πέσε σε μια μεγάλη μαύρη τρύπα και σε λίγο δεν θα καταλαβαίνεις σχεδόν τίποτε». […] «ο αμερικανικός στρατός δεν βρίσκεται στο έδαφος της Ουκρανίας, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις πληροφορίες που παρέχονται από την ουκρανική κυβέρνηση.» Και οι δύο αξιωματούχοι παραδέχονται σε ιδιωτικές (!) συζητήσεις, ότι «η Ουκρανία έχει κίνητρο να δίνει μόνο πληροφορίες που ενισχύουν την υπόθεσή της για περισσότερη βοήθεια, περισσότερα όπλα...» Αυτό όμως εκθέτει ευθέως την αξιοπιστία των Ουκρανών και δεν καλύπτει τις ΗΠΑ.

    Οι ως άνω πηγές γνωρίζοντας καλά το πώς λειτουργούν οι αμερικανικές και δυτικές Μυστικές Υπηρεσίες Πληροφοριών, παραδέχονται πως: «όταν πρόκειται για τις ουκρανικές δυνάμεις, η Δύση –συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ– έχει κάποια κενά πληροφόρησης.» [και] «Οι δυτικές εκτιμήσεις για τα θύματα της Ουκρανίας προκαλούν επίσης σύγχυση». [κι ακόμη πως] «υπάρχουν κάποια τυφλά σημεία, όπως για παράδειγμα σε θέματα που έχουν σχέση με το επιχειρησιακό καθεστώς των S-300 της Ουκρανίας.»

    Ο Τζον Κίρμπι ξεκαθαρίζει: «Το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ δεν στέλνει τα όπλα στοχευμένα σε συγκεκριμένες μονάδες. Εναπόκειται στους Ουκρανούς να καθορίσουν πού πάνε και πώς κατανέμονται εντός της χώρας τους.»

 

Η Ουκρανία διακεκριμένο κέντρο μαύρης αγοράς αμερικανικών όπλων;

 

    Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα ΜΜΕ: «…το 2020, ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ δημοσίευσε μια έκθεση που εγείρει ανησυχίες σχετικά με τον έλεγχο τελικής χρήσης των όπλων που αποστέλλονται στην Ουκρανία.» Είναι δεδομένο, ότι η Αμερική «εκπαιδεύει και εξοπλίζει τον ουκρανικό στρατό εδώ και οκτώ χρόνια». Οι Ουκρανοί με αυτά τα όπλα πραγματοποιούσαν επί οκταετία πόλεμο κατά των Ρωσόφωνων και στις 28/2/2022 σχεδίαζαν γενική επίθεση-σφαγή κατά του «αυτόνομου» Ντονμπάς, όπως απεδείχθη με έγγραφα του Γενικού Επιτελείου Στρατού Ουκρανίας, (βλέπε κείμενό μου: Η εξολόθρευση της Ρωσίας βάσει αμερικανικών εγγράφων. Τα Επιτελικά Σχέδια εξόντωσης των Ρωσόφωνων, Δοκίμιο μελέτης. )

    Ο γνωστός Αναλυτής Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής του Αμερικανικού Ινστιτούτου CATO (https://www.cato.org/) Τζόρνταν Κοέν, αποκαλύπτει ότι: «ο μεγαλύτερος κίνδυνος γύρω από την πλημμύρα όπλων που διοχετεύθηκαν στην Ουκρανία είναι αυτό που θα συμβεί όταν τελειώσει ο πόλεμος ή περιπέσει σε παρατεταμένη στασιμότητα. Αυτός ο κίνδυνος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πριν από οποιαδήποτε σκέψη για αποστολή όπλων στο εξωτερικό.

»Για δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες έστελναν όπλα στο Αφγανιστάν, πρώτα για να εξοπλίσουν τους Μουτζαχεντίν στον αγώνα τους εναντίον του σοβιετικού στρατού και αργότερα για να εξοπλίσουν τις αφγανικές δυνάμεις στον αγώνα τους κατά των Ταλιμπάν.

»Αναπόφευκτα, ορισμένα όπλα κατέληξαν στη μαύρη αγορά, συμπεριλαμβανομένων των αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger, του ίδιου τύπου που παρέχουν τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Ουκρανία. […] (Πολλά) όπλα κατέληξαν να εξοπλίζουν τους αντιπάλους της Αμερικής. […] αυτά που άφησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για να βοηθήσουν τις αφγανικές δυνάμεις έγιναν μέρος του οπλοστασίου των Ταλιμπάν μετά την κατάρρευση της αφγανικής κυβέρνησης και του στρατού

»Το πρόβλημα δεν είναι μοναδικό στο Αφγανιστάν. Όπλα που πουλήθηκαν στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έπεσαν στα χέρια μαχητών που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και το Ιράν. […] Ο κίνδυνος να συμβεί ένα παρόμοιο σενάριο στην Ουκρανία υπάρχει, παραδέχτηκε ο Αμυντικός Αναλυτής».

    Σημειώνουμε πως οι ΗΠΑ κατά την παγκοσμίως γνωστή ήττα τους και ατιμωτική αποχώρησή τους από το Αφγανιστάν εγκατέλειψαν στα χέρια των Ταλιμπάν οπλισμό αξίας 83 δις δολαρίων, βάσει δικών τους ανακοινώσεων!

    Με όσα αναφέρει ο Κοέν συμπεραίνουμε ότι οι Αμερικανοί είναι οι μεγαλύτεροι τροφοδότες όπλων στη μαύρη αγορά ή σε τρομοκράτες ή και σε εχθρούς των ΗΠΑ.

    Ήδη κάποιοι έχουν κινητοποιήσει τα καλύτερα δίκτυά τους στην παγκόσμια μαύρη αγορά για να «αποκτήσουν» τα αμερικανικά όπλα εκμεταλλευόμενοι την «μαύρη τρύπα» ελέγχου, τα «τυφλά σημεία», τα «κενά πληροφόρησης» και το καθεστώς διαφθοράς στην Ουκρανία.

    Καθημερινά, με τους καταιγιστικούς ρωσικούς βομβαρδισμούς, καταστρέφονται σιδηροδρομικοί σταθμοί και γραμμές διέλευσης με αποτέλεσμα τα όπλα να «λιμνάζουν αιφνίδια» σε απρόβλεπτα… σημεία. Παράλληλα οι λαθρέμποροι κατά πάγια τακτική όπως γινόταν και στο Αφγανιστάν, από τους σταθμούς συγκέντρωσης μέχρι και τα σημεία διανομής, διενεργούν διαρπαγή. Το ότι ένα μεγάλο μέρος των αποστελλόμενων όπλων βομβαρδίζεται συστηματικά, σύμφωνα με την κυνική λογική της μαύρης αγοράς και της Διεθνούς Τρομοκρατίας σημαίνει «διαφυγόντα κέρδη». Έτσι θα κάνουν τα πάντα για να μην καταστραφούν τα όπλα αλλά να εξαφανιστούν από την Ουκρανία.

    Ωστόσο οι αποστελλόμενες ποσότητες όπλων είναι τεράστιες και όλα θα κριθούν στο πεδίο της μάχης. Μόνο εκεί αποδεικνύεται ποιος είναι ο ηττημένος και ποιος ο νικητής.

 

 

 

Γιώργος Ρωμανός, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΗ Β΄ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Οι πιο κρίσιμοι χάρτες Διεθνών Ινστιτούτων Πολέμου με τις τελευταίες εξελίξεις στο έδαφος της Ουκρανίας και χάρτες: Εθνολογικός-Γλωσσολογικός, όπως και ο χάρτης των διεκδικήσεων των Ρωσόφωνων του Ντονμπάς δείχνουν τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην WEB TV της Στουτγκάρδης «ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΠΑΛΜΟΣ» στον Αλέξιο Ντόνα.

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ

Σ  υ  ν  έ  ν  τ  ε  υ  ξ  η

Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΗ Β΄ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

 

Οι πιο κρίσιμοι χάρτες Διεθνών Ινστιτούτων Πολέμου

με τις τελευταίες εξελίξεις στο έδαφος της Ουκρανίας

και χάρτες: Εθνολογικός-Γλωσσολογικός,

όπως και ο χάρτης των διεκδικήσεων των Ρωσόφωνων του 

Ντονμπάς δείχνουν τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον.

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

στην WEB TV της Στουτγκάρδης

«ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΠΑΛΜΟΣ»

στον Αλέξιο Ντόνα.